Walijczycy: Różnice pomiędzy wersjami

Jednym z najważniejszy elementów kultury walijskiej jest język walijski, mimo że Walijczycy znają i używają również język angielski<ref name="SRiL4/2007">{{cytuj pismo | nazwisko = Szul| imię = Roman| tytuł = Tożsamość europejska a kwestia językowa w Unii Europejskiej| czasopismo = Studia Regionalne i Lokalne| wolumin = 4/2007| wydanie = | strony = 66-75| data = | wydawca = | miejsce = | issn = | doi = }}</ref>. Współczesny język walijski charakteryzuje się zanikiem końcówek fleksyjnych. Język ten w jest jednym z dwóch (obok angielskiego) języków urzędowych na terenie Walii<ref name="Britannica Ludy i języki147">{{cytuj książkę| tytuł = Encyklopedia Audiowizualna Britannica Ludy i Języki| wydawca = Kurpisz| miejsce = Warszawa| rok = 2006| strony = 147| isbn =}}</ref>. Język walijski na terniew Walii odradzaprzeżywa sięodrodzenie. Szczególnie modny jest wśród ludzi młodych<ref name="NG 6/2001">{{cytuj pismo | nazwisko = Worral| imię = Simon| tytuł = Walia niesforna siostra Anglii| czasopismo = National Geographic| wolumin = 6/2001| wydanie = | strony = 62-83| data = | wydawca = | miejsce = | issn = | doi = }}</ref>.

Od 1962 język walijski jest regulowany przez Towarzystwo Języka Walijskiego<ref name="SiP4/2010"/>. Język walijskiten ma w instytucjach Unii Europejskiej status języka półoficjalnego.Oznacza, że mogąMogą być w nim sporządzane tłumaczenia, na koszt Wielkiej Brytanii, jednakże wersja walijskojęzyczna nie ma formy oficjalnego aktu prawnego<ref name="SRiL4/2007"/>.

Walijczycy nie są jednorodną grupą religijną. Jednakże znaczna większość (71,9%) wyznaje chrześcijaństwo, głównie [[anglikanizm]] i [[kongregacjonalizm]]. Kościół anglikański jest rozpowszechniony główniezwłaszcza w miastach, na terenach uprzemysłowionych, głównie ze względu na osadnictwo angielskie. Nonkonformizm jest związany głównie z wiejską ludnością walijskojęzyczną. Przyczyną popularności tego kościoła jest sprzeciw wobec Anglii i kościołowikościoła anglikańskiemuanglikańskiego, który zdaniem kongregacjonalistów został narzucony bezprawnie<ref name="SiP4/2010"/>.

Mimo, że rugby jest sportem pochodzącym z Anglii, to jest bardzo popularne w Walii. W 1881 [[reprezentacja Walii w rugby union mężczyzn]] rozegrała pierwszy mecz. Rugby stało się sportem narodowym już na początku XX wieku. Walijczycy pokochali rugby ze względu na to, że zawodnicy z jednej strony są równi, a z drugiej każdy ma do wykonania swoje zadania. Ponadto rugby zostało uznane za sport typowo celtycki, gdyż wymaga siły fizycznej, determinacji oraz silnego ducha<ref name="SiP4/2010"/>.

Szczególnie ważne dla Walijczyków są mecze przeciwko [[Reprezentacja Anglii w rugby union mężczyzn|reprezentacji Anglii]]. Zawodnicy, którzy w tych meczach zdobywają ważne punkty dla czerwonych smoków majązyskują status bohaterów narodowych<ref name="SiP4/2010"/>.

=== Śpiew chóralny ===

Śpiew chóralny, szczególnie męski, jest bardzo ważną częścią kultury walijskiej, szczególnie na obszarach wiejskich. Walijczycy śpiewają nie tylko przy okazji spotkań religijnych, ale także sportowych i towarzyskich. Istotnymi elementami imprez kulturalnych są występy chórów męskich<ref name="SiP4/2010"/>.