Uczeń czarnoksiężnika (Dukas): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lnk
m popr lnk
Linia 2:
'''Uczeń czarnoksiężnika''' (''[[język francuski|fr.]] L'Apprenti Sorcier'') to utwór [[Paul Dukas|Paula Dukasa]] z [[1897]] roku napisany w formie sparafrazowanego [[scherzo|scherza]] symfonicznego.
 
Dzieło, będące [[utwór programowy|utworem programowym]], jednym z najwybitniejszych przykładów [[muzyka programowa|muzyki programowej]], oparte jest na [[ballada|balladzie]] [[Johann Wolfgang von Goethe|Goethego]] pod tym samym tytułem.
Program utworu:<br>''Uczeń czarnoksiężnika pod nieobecność mistrza pragnie sprawdzić siłę swej mocy. Zaklina miotłę, aby ta nosiła wodę. Kiedy wody jest już wystarczająco, okazuje się, że uczeń zapomniał zaklęcia. W przerażeniu rozłupuje miotłę siekierą, lecz zamiast położyć kres przybywaniu wody, teraz już dwie miotły ją noszą. Dom przed zalaniem ratuje powrót czarnoksiężnika.''
Linia 8:
Dzieło, napisane lekko i z poczuciem humoru, jest bardzo czytelne w swej treści dzięki notatce, jaką kompozytor zamieścił nad [[partytura|partyturą]]:
 
''Pierwszą frazę [[skrzypce|skrzypiec]] na tle [[altówka|altówek]] i [[wiolonczela|wiolonczel]] można nazwać "motywem czarów". Motyw ten zawiera dwa elementy tematyczne, z których pierwszy pozostaje w dalszym przebiegu prawie niezmieniony, drugi zaś jest właściwym tworzywem całości (później intonuje go [[fagot]] jako "motyw miotły"). Drugi temat, bardzo ruchliwy i fantazyjny, charakteryzuje młodego ucznia. Wreszcie trzeci, energicznie skandowany i oparty na [[chromatykaznak chromatyczny|chromatycznych]] akordach, wyrażać ma "ideę panowania", zwłaszcza w postludium, które przywraca spokojny nastrój wstępu.''
 
Zobacz też: