Atton z Pistoi: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Popups: Zmiana linku ze strony przekierowującej Generał zakonu na Generał (zakon)
drobne merytoryczne w oparciu o dokumenty
Linia 26:
| quote =
}}
'''Atton z Pistoi''' (ur. ok. [[1070]] w [[Val de Peza]]<ref name="przypis1">{{cytuj stronę|url=http://www.wikalim.republika.pl/0898_patroni0522.html|tytuł=św Atton z Pistoi (ok 1070 – 1143) |opublikowany=Żywoty świętych|język=pl|data dostępu=2012-05-07}}</ref>; zm. [[22 maja]] [[1153]]<ref>Tę datę podaje Ughelli, kol. 299. Z pewnością żył on jeszcze 22 listopada 1145 (Ughelli, kol. 298-299; Kehr, s. 128 nr 2). Jego następca jest udokumentowany od 14 lutego 1154 (Kehr, s. 122 nr 19; Ughelli, kol. 299)</ref> lub 1143{{r|FRO}}) – [[Święty]] [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]]<ref name="przypis1" />, [[biskup]]{{r|FRO}}.
 
== Biografia ==
Gdy poczuł powołanie do życia zakonnego był już [[kapłan]]em{{r|FRO}}, wstąpił do walembrozjanów, gdzie pełnił różne posługi<ref name="przypis1" />, później został [[opat]]em, a wVallombrosa końcui [[Generał (zakon)|generałem zakonu]]{{r|FRO}}<ref>Wg Placido Lugano, ''L'Italia Benedictina'', Rzym 1929, s. 371, urząd opacki objął w 1127. Z pewnością 1125 był jeszcze zwykłym mnichem (Kehr, s. 90 nr 11), a w czerwcu 1130 sprawował już urząd opata Vallombrosa (Kehr, s. 90-91 nr 12-13).</ref>. Założył kilka klasztorów, a w ok. 1133 roku został [[sakra|powołany na stolicę]] [[biskup]]ią w [[Pistoia|Pistoi]] po HildebrandcieHildebrandzie<ref name="przypis1" /><ref>Po raz pierwszy jest udokumentowany najako tym urzędziebiskup 21 grudnia 1133, zob. Kehr, s. 119 nr 6; Ughelli, kol. 294-296. W dniu 2 września 1133 był jeszcze opatem Vallombrosa (Kehr, s. 91 nr 13).</ref>{{r|FRO}}. Zmarł w opinii świętości. Jest [[wspomnienie liturgiczne|wspominany]] przez [[Martyrologium|Martyrologium Rzymskie]] jako [[Święci i błogosławieni Kościoła katolickiego|święty]] w dniu 22 maja<ref name="przypis1" />.
 
W swojej działalności prócz obrony dóbr kościelnych, walki z [[Symonia|symonią]], przeciwstawiał się [[konkubinat]]owi księży i występował w sporach w roli mediatora{{r|FRO}}. W roku 1144 w porozumieniu z arcybiskupem Diego z Composteli [[Translacja (kult świętych)|Sprowadziłsprowadził]] [[relikwie]] świetegoświętego Jakuba{{r|FRO}}<ref>Ughelli, kol. 296-299; Kehr, s. 128.</ref>.
Attonowi z Pistoi przypisuje się autorstwo dzieła „Żywot św. Bernarda z Parmy”, zaś w zachowanych pismach pozostaje ''Vita Ioannis Gualberti'' - poświęcone [[Jan Gwalbert|św. Janowi Gwalbertowi]]{{r|FRO|BHL}}.