Stalag Luft II: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
dr. uzup. merytoryczne |
uzup. merytoryczne |
||
Linia 114:
Część jeńców pracowała w mieście. Wykonywali oni rozmaite ciężkie roboty ziemne, drogowe, rolne, na stacjach kolejowych i inne. Niewielkie grupy jeńców zatrudniano także w łódzkich fabrykach. W miejscach pracy pewnej pomocy udzielali im Polacy, dając żywność i papierosy. Prawdopodobnie część z nich pracowała przy budowie dużego bunkra (525 m<sup>2</sup>, o kubaturze 1 600 m<sup>3</sup>) przy ul. Pabianickiej (róg ul. S. Dubois, zach. narożnik) dla pobliskiego lotniska Lublinek<ref>(dan), Udany atak na bunkry. Sensacja przy Pabianickiej; ''[w:]'' "Express Ilustrowany", z ......., nr ...., s. ... .</ref>.
Jeńcy podejmowali próby ucieczki, ale kończyły się one niepowodzeniem i egzekucją uczestników. Udała się tylko jedna (9 października 1942), dwóm oficerom lotnictwa: Aleksandrowi Kuzniecowowi i Arkademu Worozcowowi. Uciekli podczas pracy w jednej z łódzkich fabryk. Uzyskali pomoc łódzkich komunistów z [[Polska Partia Robotnicza|PPR]]<ref>{{cytuj książkę | autor = Jurij Lewin, Nikołaj Mylnikow | tytuł = Złoty krzyż | wydawca = | miejsce = Swierdłowsk | rok = 1961 | strony = | isbn =}}</ref>. Po kilku miesiącach, zagrożony aresztowaniem Kuzniecow wszedł w skład pierwszego łódzkiego oddziału [[Gwardia Ludowa|GL]], brał udział w potyczce pod [[Głowno|Głownem]] w dniu 8 maja 1943, która zakończyła się rozbiciem oddziału. On ocalał dzięki pomocy okolicznej
Historia partyzanta Saszy opowiedziana przez p. Stanisława Masłowskiego, mieszkańca Starego Waliszewa[http://atlaswsi.pl/index.php?option=com_town&task=gallery&act=mp3&id=1396&Itemid=6]; porównaj info o tym na stronie Starego Waliszewa w portalu "Atlas wsi polskiej"[http://atlaswsi.pl/index.php?option=com_town&task=view&id=1396&tab=2&Itemid=6]</ref>. Później, przy pomocy warszawskich komunistów, trafił do Warszawy i stąd do oddziałów partyzanckich na Lubelszczyźnie, gdzie doczekał wejścia Armii Czerwonej. A. Worozcow został aresztowany w Łodzi w końcu kwietnia 1943 roku. Po wielomiesięcznym śledztwie wysłano go do [[Auschwitz-Birkenau|obozu koncentracyjnego Auschwitz]], gdzie otrzymał numer 188052. W lipcu 1944 został wywieziony w 400-osobowym transporcie do [[Mauthausen-Gusen|KL Mauthausen–Gusen]] k. Linzu w Austrii i tam dotrwał wyzwolenia obozu 5 maja 1945. Formalnie Stalag Luft II został zlikwidowany 1 września 1944, gdy większość jeńców wywieziono do Stalagu w Żaganiu ([[Stalag Luft III]]). W Łodzi pozostawiono jednak grupę chorych i niezdolnych do pracy, którzy w większości doczekali wyzwolenia w dniu 19 stycznia 1945 roku<ref>{{cytuj książkę | autor = Tadeusz Bojanowski | tytuł = Łódź pod okupacją niemiecką w latach II wojny światowej (1939-1945)| wydawca = Wydawnictwo [[Uniwersytet Łódzki|Uniwersytetu Łódzkiego]] | miejsce = Łódź | rok = 1992 | strony = 155-156 | isbn = 837016630X}}</ref>.
| |||