Porządek joński: Różnice pomiędzy wersjami

* [[baza (architektura)|baza]] oparta na [[plinta|plincie]]: w wariancie attyckim trójczłonowa złożona z dwóch [[torus (architektura)|torusów]] i [[trochilus]]u między nimi, albo w wariancie małoazjatyckim – wieloczłonowa, dowolnie zestawiona z torusów i trochilusów

* [[trzon]] kolumny ozdobiony 24 [[kanelury|kanelurami]] połączonych listewkami ([[stega]]mi), żłobkowanie jest węższe niż w stylu doryckim. Mniej wyraźnie jest zaznaczony [[entasis]], zwężenie trzonu poniżej głowicy jest też mniejsze

* [[belkowanie]] złożone z trójczłonowego [[architraw]]u na którym opiera się w wariancie attyckim bogato zdobiony [[fryz]] ciągły (w porządku doryckim fryz zdobiony był [[metopa]]mi rozdzielonymi [[tryglif]]ami). Fryz zdobiony był [[relief]]em z scenami mitologicznymi, historycznymi. Najbardziej znanym i ciekawym przykładem jest fryz [[Partenon]]u zwany fryzem partenońskim. W odmianie małoazjatyckiej fryz nie posiada tak bogatej dekoracji. Jego ozdobą jest rząd wystających kostek. Powyżej fryzu znajdowała się najwyższa część belkowania – [[gzyms]] wieńczący, często niższy niż w porządku doryckim, ale o bardziej skomplikowanej formie. Górną jego część stanowiła listwa zdobiona [[kimation]]em, [[antemion]]em lub [[plecionka|plecionką]], zakończona na ogół [[ząbki (architektura)|ząbkowaniem]]. Świątynie budowane w stylu jońskim kryte były, podobnie jak świątynie w stylu doryckim, [[dach dwuspadowy|dwuspadowym]] [[dach]]em zwieńczonym [[tympanon]]em, z gzymsem ozdobionym [[akroterion]]ami. Wzdłuż dachu biegła rynna ([[Sima (architektura)|sima]]) zakończona [[rzygacz]]ami w postaci lwich pysków. Pole [[przyczółek|przyczółka]] wypełniała bogata dekoracja rzeźbiarska

* świątynie stawiano na trzystopniowej podbudowie ([[krepidoma]])