Rozpad alfa: Różnice pomiędzy wersjami

W rozpadzie α, cząstka α formuje się już w jądrze i jest równocześnie odpychana [[Prawo Coulomba|siłami elektrostatycznymi]] i przyciągana [[Oddziaływanie silne|oddziaływaniami silnymi]] pozostałej części jądra. W niewielkiej odległości od jądra siły przyciągania jądrowego przeważają, w większej zaś przeważają siły odpychania. Cząstka α ma energię mniejszą od energii potrzebnej na pokonanie sił przyciągania, ale dzięki kwantowemu [[zjawisko tunelowe|zjawisku tunelowania]] przenika przez wąską [[bariera potencjału|barierę potencjału]].

 

 

Rozpad α jest dość powszechnym zjawiskiem w przyrodzie, odpowiada za niemal połowę promieniotwórczości naturalnej skorupy ziemskiej.