Kościół i klasztor pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Skępem: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bibliografia: nowa pozycja |
→Historia: rozszerzenie |
||
Linia 77:
Powstanie i rozwój klasztoru w Skępem wiąże się z prywatnym objawieniem, jakie w tym miejscu otrzymał kuśnierz Jan z Pobiedzisk podczas panującej w 1495 r. epidemii dżumy. [[Mikołaj Kościelecki]], kasztelan kruszwicki, i jego żona Katarzyna z Szamotuł, właściciele [[Skępe]]go, przekonani o prawdziwości objawień, wybudowali za miastem, w Wymyślinie (dzisiejsze Skępe), drewnianą kaplicę na miejscu dużego kamienia oznaczonego krzyżami. Kaplica ta była nawiedzana przez okoliczną ludność, szczególnie po roku 1496, kiedy to córka Kościeleckich – Katarzyna – umieściła w niej z wdzięczności za uzdrowienie chorych nóg niedużą drewnianą gotycką figurę Matki Bożej, nabytą w [[Poznań|Poznaniu]].
===
[[Plik:Skępe - Parafia Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny - ołtarz.jpg|thumb|left|250px|Ołtarz z cudowną figurą Matki Bożej]]Stryj fundatora, również [[Mikołaj Kościelecki (biskup chełmski)|Mikołaj Kościelecki]], dziekan gnieźnieński, sfinansował budowę murowanego kościoła i niewielkiego klasztoru dla [[bernardyni|bernardynów]], których postanowił tu sprowadzić. W 1498 r. [[Władysław z Gielniowa]], wikariusz bernardynów, przyjął fundację, by latach 1501-1504 pełnić funkcję przełożonego tutejszej wspólnoty. [[gotyk|Gotycki]] kościół i klasztor nie spełnił jednak wymogów rozrastającej się placówki z powodu napływu rzesz pielgrzymów. W latach 1508-1510 wybudowano nowy klasztor, a następnie kościół, który pochłonął starą budowlę. Został on konsekrowany w 1511 r. przez [[Mikołaj Kościelecki (biskup chełmski)|Mikołaja Kościeleckiego]], podówczas już biskupa chełmińskiego.
Kompleks klasztorny był stopniowo rozbudowywany. W 1524 r. została ukończona kaplica św. Anny, znajdująca się po północnej stronie nawy głównej. W latach 1726-1732 z inicjatywy wojewody kujawskiej Michała Działyńskiego i o. Serafina Gamalskiego, gwardiana klasztoru, dodano krużganki ze stacjami [[Droga krzyżowa|drogi krzyżowej]]. Obrazy do nich wykonał br. Jacek Uzdowski, malarz zakonny. Uległy one zniszczeniu; ich miejsce zajmują dziś inne płótna, nieznanego autorstwa, z końca XVIII w. Staraniem zaś Józefa Pawła Zielińskiego (zm. 1734) w pośrodku krużganków została wybudowana kaplica św. Barbary.
=== Koronacja i przebudowa kościoła ===
Rozwój kultu spowodował, iż podjęto starania o koronację figury Matki Bożej. Stolica Apostolska wydała odpowiednią zgodę 4 grudnia 1754 r. W przygotowaniu do uroczystości koronacyjnych dokonano wielu remontów i zmian w świątyni. [[Walenty Żebrowski|Br. Walenty Żebrowski]], malarz zakonny, ozdobił sklepienie kościoła polichromią. Przebudowano ołtarz główny (w tej formie istniał on aż do lat 90-tych XX w.)
Uroczystości koronacyjne w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, 18 maja 1755 r. celebrował bp Fabian Pląskowski, sufragan chełmiński, w zastępstwie bpa płockiego Jana Szembeka. W przeddzień koronacji z kościoła parafialnego do małej kapliczki, zwanej ''na Borku'' przeszła procesja z figurą Matki Bożej Skępskiej. Po nocnym czuwaniu i kolejnej procesji - do kościoła klasztornego - nastąpiła koronacja.
=== Dalsze losy klasztoru ===
W roku 1777
Wraz z zakończeniem [[Powstanie Styczniowe|powstania styczniowego]] władze carskie zlikwidowały klasztor w 1864 r.
Rewindykacja klasztoru na rzecz bernardynów nastąpiła w 1933 r. Wkrótce jednak - w 1940 r. - zakonnicy znów musieli opuścić Skępe. Wrócili w 1945 r. W 1995 r. sanktuarium uroczyście obchodziło 500-lecie objawień w Skępem.
== Elementy kościoła==
| |||