Grzałka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m -NPA |
rozszerzenie artykułu |
||
Linia 1:
'''Grzałka''' jest to [[element oporowy]] przeznaczony do zamieniania [[prąd elektryczny|prądu elektrycznego]] na [[Energia termiczna|energię termiczną]]. Konstrukcja grzałki musi być zaprojektowana tak, aby działać poprawnie w żądanym zakresie temperatur, oraz zazwyczaj musi być odpowiednio [[izolacja elektryczna|odizolowana elektrycznie]] od otoczenia i ogrzewanego ośrodka.
Grzałki są jednymi z najbardziej sprawnych urządzeń elektrycznych - niemal 100 % pobieranej energii elektrycznej jest zamienianej na energię termiczną. Najbardziej skuteczne są grzałki zanurzone całkowicie w ogrzewanym ośrodku (np. widoczna grzałka wewnątrz [[czajnik]]a elektrycznego).
Grzałki elektryczne są szeroko używane w gospodarstwie domowym (elektryczny czajnik, [[pralka]], [[suszarka do włosów]]) oraz w przemyśle do podgrzewania [[gaz|gazów]], [[ciecz]]y oraz [[ciało stałe|ciał stałych]] (np. materiałów sypkich).
Grzałki posiadają charakterystykę rezystancyjną co oznacza, że moc ''P'' wydzielona na grzałce może być opisana następująco (przy użyciu [[wartość skuteczna|wartości skutecznych]]:
<math>P = I^2 \cdot R = \frac{U^2}{R}</math>
Zwiększenie napięcia przyłożonego do grzałki powoduje więc wzrost wydzielonej mocy. Niemniej jednak jeśli grzałka użyta jest np. do zagotowania wody, to ilość pobranej energii będzie praktycznie taka sama - większa moc grzałki spowoduje po prostu szybsze zagotowanie wody.
Jednym z głównych problemów grzałek cieczy jest [[współczynnik przenikalności cieplnej]] na granicy grzałka-ośrodek. Osadzanie się zanieczyszczeń na powierzchni grzałki powoduje pogorszenie oddawania ciepła, a tym samym zwiększenie temperatury grzałki. Wyższa [[temperatura pracy]] powoduje szybszą degradację właściwości izolacji elektrycznej (tzw. [[starzenie]]) wewnątrz grzałki, co prowadzi do jej zniszczenia.
[[Kategoria:Fizyka]]
|