Zachariasz (papież): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
sekcje końcowe, WP:SK
rozbudowa, źródła/przypisy, WP:SK
Linia 33:
|papież kreujący =
|kościół tytularny =
|data pontyfikatu = [[103 grudnia]] [[741]]
|odznaczenia =
|commons =
Linia 56:
| Miejsce_kanonizacji =
| Kanonizowany_przez =
| Wspomnienie = [[1022 listopadamarca]]
| Atrybuty =
| Patron =
Linia 63:
| quote =
}}
'''Zachariasz''' (ur. w [[Kalabria|Kalabrii]], zm. [[15 marca]] [[752]]<ref name="Kelly">{{cytuj książkę|nazwisko=Kelly|imię=John N. D.|tytuł=Encyklopedia papieży|wydawca=Państwowy Instytut Wydawniczy|miejsce=Warszawa|data=1997|strony=17-129|isbn=83-06-02633-0}}</ref>) – [[święty]] [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]], [[papież]] w okresie od 103 grudnia 741 do 15 marca 752<ref name="Wollpert">{{cytuj książkę|nazwisko=Fischer-Wollpert|imię=Rudolf|tytuł=Leksykon papieży|wydawca=Znak|miejsce=Kraków|data=1996|strony=46-47|isbn=83-7006-437-X}}</ref>.
 
== Biografia ==
Był synem Polychroniusza z [[Kalabria|Kalabrii]].
 
Był ostatnim z papieży pochodzenia [[Grecja|greckiego]], ale urodzonym w [[Italia|Italii]], a także ostatnim papieżem, który zawiadomił cesarza o swojej elekcji<ref name="Wollpert" />. Kontynuował walkę z [[ikonoklazm]]em<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko=Kaczmarski | imię=Hubert | imię2=Jerzy| tytuł=Poczet Papieży: Biskupi Rzymu od św. Piotra do Jana Pawła II | data=1986 | wydawca=Novum | miejsce=Warszawa | isbn= | strony=191}}</ref>. Zachariasz zaraz po wyborze wysłał legatów do cesarza [[Konstantyn V Kopronim|Konstantyna V Kopronima]]. Kontynuował politykę ustaloną przez swoich poprzedników. Opierał się ikonoklastycznym roszczeniom cesarza Konstantyna i jednocześnie starał się nie zrywać więzów z cesarstwem. Na prośbę [[Pepin Krótki|Pepina Krótkiego]] wydał formalne rozporządzenie, aby tytuły królewskie nadawano tym, którzy faktycznie sprawują władzę. W efekcie poparł swym autorytetem detronizację ostatniego króla z dynastii [[Merowingowie|Merowingów]].
 
W latach 40. VIII wieku papież pertraktował z królem [[Longobardowie|Longobardów]], [[Liutprand (król Longobardów)|Liutprandem]] (z którym spotkał się osobiście w 742 roku) i odzyskał zrabowane dobra, zajęte miasta, a także podpisał 20-letni traktat pokojowy<ref name="Kelly" />. W rok później Longobardowie zrabowali [[Rawenna|Rawennę]] i ponownie Zachariasz przeprowadził skuteczne negocjacje<ref name="Kelly" />. Jednak wkrótce potem jeden z następców Liutpranda, [[Aistulf]], zajął Rawennę, co zakończyło istnienie [[egzarchat]]u<ref name="Kelly" />.
 
Zachariasz zaraz po wyborze wysłał legatów do cesarza [[Konstantyn V Kopronim|Konstantyna V Kopronima]]. Kontynuował politykę ustaloną przez swoich poprzedników. Opierał się ikonoklastycznym roszczeniom cesarza Konstantyna i jednocześnie starał się nie zrywać więzów z cesarstwem<ref name="Wollpert" />. Na prośbę [[Pepin Krótki|Pepina Krótkiego]] wydał formalne rozporządzenie, aby tytuły królewskie nadawano tym, którzy faktycznie sprawują władzę<ref name="Kelly" />. W efekcie poparł swym autorytetem detronizację ostatniego króla z dynastii [[Merowingowie|Merowingów]], [[Childeryk III|Childeryka III]] i nakazał [[Bonifacy-Winfrid|św. Bonifacemu]] (który by już wówczas [[legat papieski|legatem papieskim]]) namaścić Pepina Krótkiego na nowego króla [[Frankowie|Franków]]<ref name="Kelly" />.
 
[[Wspomnienie liturgiczne]] obchodzone jest [[22 marca]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/swieci/03-22.php3 | tytuł = Święty Zachariasz, papież | opublikowany = Brewiarz | język = pl | data dostępu = 2012-10-14}}</ref>
 
== Zobacz też ==