Krakatau: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MerlIwBot (dyskusja | edycje)
Sztandi (dyskusja | edycje)
m błąd daty
Linia 36:
1 września 1880 silne trzęsienie ziemi uszkodziło [[latarnia morska|latarnię morską]] "First Point" na zachodnim brzegu [[Jawa|Jawy]] (70 km na południowy wschód od Krakatau). Kolejne wstrząsy odczuwane były pomiędzy 9-10 maja 1883 oraz 15-20 maja 1883 roku w Katimbang.
 
20 maja 1883 rozpoczęła się [[erupcja]] z [[krater wulkaniczny|krateru]] Perbuwatan. Drobny popiół i para oraz gazy wydobywały się stale w ciągu kolejnych 3 miesięcy. W tym czasie otworzyło się kilkanaście, stale aktywnych, ujść gazów w obrębie wulkanu. Do tego czasu erupcja powtarzała się cyklicznie. Po okresie aktywności wulkan zamierał. W tym czasie woda morska przedostawała się szczelinami i pęknięciami w głąb wulkanu i była źródłem pary. 11 sierpnia gwałtowna erupcja uniosła chmurę popiołu i gazów z krateru Perbuwatan i Danan, a także z wielu powstałych wówczas otworów i szczelin. Erupcje nasiliły się 24 sierpnia 1883 roku. (Verbeek, 1886; Judd, 1888; Simkin i Fiske, 19831883)
 
[[27 sierpnia]] [[1883]] roku doszło do jednej z największych odnotowanych erupcji wulkanu (a zarazem ze wszystkich katastrof żywiołowych) w dziejach ludzkości. Huk było słychać z odległości 3200 [[kilometr|km]]. Rozpoczęła się [[26 sierpnia]] o godzinie 12:53 [[Czas miejscowy|lokalnego czasu]]. W nocy wybuchy słyszane były z odległości 4325 km. Słup dymu, popiołu i gazów osiągnął 27 [[kilometr|km]] wysokości. Pokłady statków znajdujących się w [[Cieśnina Sundajska|Cieśninie Sundajskiej]] były zasypywane popiołem, pyłem oraz kawałkami [[pumeks]]u o średnicy około 10 cm. Pomiędzy godz. 18:00 a 19:00 niewielkie fale [[tsunami]] rozeszły się koncentrycznie i uderzyły w wybrzeża odległe nawet o 40 km.