Sejm Rozbiorowy (1773–1775): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
lit. |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) |
||
Linia 8:
Już 16 kwietnia, 60 przekupionych posłów i 9 senatorów zawiązało [[konfederacja (historia Polski)|konfederację]]<ref>Bezprawną, gdyż niezapowiedzianą w porę; [[Paweł Jasienica]], Rzeczpospolita Obojga Narodów. Dzieje agonii, PIW, Warszawa 1982, ISBN 83-06-00788-3, str.350</ref>, by nie dopuścić do jego zerwania i łatwiejszego przeforsowania akceptacji traktatów podziałowych. Marszałkiem konfederacji [[Korona Królestwa Polskiego|koronnej]] został [[Adam Poniński (zm. 1798)|Adam Poniński]], całkowicie oddany Rosji. Jako marszałka konfederacji [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]] wyznaczono [[Michał Hieronim Radziwiłł|Michała Hieronima Radziwiłła]]. Obradom sejmu przewodniczył Poniński, który jako [[jurgielt]]nik otrzymywał z ambasady rosyjskiej stałą roczną pensję w wysokości 24 000 [[dukat]]ów.
Obradujący na [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskim w Warszawie]] otoczeni zostali asystą [[Armia Imperium Rosyjskiego|wojska rosyjskiego]]. Posłowie [[Tadeusz Reytan]] i [[Samuel Korsak]] stanęli na czele opozycji przeciwko sejmowi pod węzłem konfederacji i marszałkowi Ponińskiemu. Wsparli ich posłowie: [[Franciszek Jerzmanowski]], [[Stanisław Kożuchowski]], [[Rupert Dunin]], [[Jan Tymowski]],
Sejm wyłonił ze swojego grona 99-osobową [[Sejm delegacyjny|delegację]], składającą się z całkowicie zaufanych i kontrolowanych przez państwa ościenne posłów i senatorów, której zadaniem było podpisanie traktatów cesyjnych. 18 września 1773 delegacja podpisała traktaty podziałowe z przedstawicielami mocarstw.
| |||