Superskalarność: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
-oczywiście (wp:POV), drobne |
||
Linia 1:
{{dopracować|źródła}}
'''Superskalarność''' ([[język angielski|ang.]] ''Superscalar'') –
Pierwszym [[procesor]]em [[Intel]]a z rodziny [[x86]] wykorzystującym fragmentaryczną superskalarność był procesor [[Pentium]], który posiadał dwie jednostki wykonawcze, z czego jedną zubożoną, mogącą wykonywać tylko proste instrukcje; [[Pentium Pro]] posiadał już 3 jednostki wykonawcze. Większość procesorów superskalarnych nie ma w pełni zduplikowanej jednostki wykonywania kodu - mogą mieć wiele [[jednostka arytmetyczno-logiczna|ALU]], jednostek zmiennopozycyjnych i tak dalej, wobec czego pewne instrukcje będą wykonywane bardzo szybko, a inne nie.
Linia 17:
wykonywanie superskalarne będzie możliwe.
Minimalizacja zależności jest kluczowa, aby możliwe było pełne użycie dostępnych zasobów mikroprocesora - o właściwe rozmieszczenie instrukcji dba programista lub [[kompilator]]. Ponadto współczesne procesory, np. Pentium Pro i nowsze, mogą zmieniać [[wykonywanie poza kolejnością|kolejność wykonywanych instrukcji]] (zachowując
==Zobacz też==
| |||