Zawrat: Różnice pomiędzy wersjami

Zawrat dostępny jest dla turystów bezpośrednio ze [[Świnica|Świnicy]] albo z dolin leżących po obu stronach grani: [[Dolina Pięciu Stawów Polskich|Doliny Pięciu Stawów Polskich]] lub [[Dolina Gąsienicowa|Doliny Gąsienicowej]]. Ze [[Świnica|Świnicy]] szlak przecina kolejno żebra [[Gąsienicowa Turnia|Gąsienicowej Turni]] oraz [[Niebieska Turnia|Niebieskiej Turni]] (odcinek zabezpieczony miejscami przy pomocy łańcuchów i klamer, miejscami [[ekspozycja (wspinaczka)|eksponowany]]) oraz zbocze Zawratowej Turni. Z Doliny Pięciu Stawów prowadzi na przełęcz łatwa droga (w 1934 r. zbudowano łatwiejszą drogę zamiast ścieżki z 1877 r.) poniżej południowej grani schodzącej z [[Mały Kozi Wierch|Małego Koziego Wierchu]]. Droga z Doliny Gąsienicowej prowadzi od Zmarzłego Stawu Gąsienicowego przez piarg [[Zawratowy Żleb|Zawratowego Żlebu]] (stara trasa, zwana Starym Zawratem) albo ścianą Małego Koziego Wierchu (nowa trasa, nazywana też Nowym Zawratem, zabezpieczona klamrami i łańcuchami). Trasa ta została wytyczona i zabezpieczona przez [[Polskie Towarzystwo Tatrzańskie|Towarzystwo Tatrzańskie]] w latach 1894–1895. W czerwcu 1904 r. w jednej z nisz wschodniej [[ściana (geomorfologia)|ściany]] Zawratowej Turni, pod Zawratem, ks. [[Walenty Gadowski]] umieścił posążek Matki Boskiej dla uczczenia 50. rocznicy ogłoszenia dogmatu o niepokalanym poczęciu.

 

 

W 1952 r. szlak prowadzący z Doliny Gąsienicowej przez Zawrat do Doliny Pięciu Stawów nazwano [[Szlak Lenina|Szlakiem Lenina]]. Do niebieskich oznakowań trasy turystycznej domalowano małe, czerwone gwiazdki wydrapywane systematycznie przez turystów i górali.