Theodor Eicke: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
takie "krzykliwe" formatowanie raczej nie ma uzasadnienia
literówka
Linia 50:
Radykalne poglądy Eickego, nienawiść do Republiki Weimarskiej i frustracja niską jakością życia rychło zbliżyły go do ruchu narodowosocjalistycznego. W [[1928]] roku Eicke wstąpił do [[NSDAP]] stając się jednocześnie członkiem [[Sturmabteilung|SA]]. Decydujące dla jego dalszej kariery stało się jednak członkostwo w [[Schutzstaffel|SS]] nabyte 20 sierpnia 1930 r.
 
Kariera Eickego w SS przebiegała w błyskawicznym tempie, gdyż jego energia, oddanie i niebywałe zdolności organizacyjne rychło zwróciły nań uwagę [[Heinrich Himmler|Heinricha Himmlera]]. Już w listopadzie [[1931]] r. Eicke uzyskał awans na do stopnia SS-Standarteführera i stanowisko dowódcy 10 pułku SS w Nadrenii-Palatynacie.
 
Służba w „Sztafetach Ochronnych” rychło sprowadziła jednak na Eickego wiele kłopotów. Najpierw z powodu zaniedbywania obowiązków zwolniono go z pracy w zakładach I.G. Farben. W marcu [[1932]] roku został natomiast aresztowany przez policję i skazany na dwa lata więzienia za nielegalne posiadanie materiałów wybuchowych i przygotowywanie serii zamachów terrorystycznych oraz zabójstw politycznych w [[Bawaria|Bawarii]]. Interwencja sprzyjającego nazistom bawarskiego ministra sprawiedliwości doprowadziła jednak do odroczenia wykonania wyroku, a Eicke na rozkaz Himmlera opuścił Niemcy i uciekł do [[Faszyzm włoski|faszystowskich]] [[Włochy|Włoch]]. Pozostawał tam aż do momentu przejęcia władzy przez [[Adolf Hitler|Hitlera]].