David Holmgren: Różnice pomiędzy wersjami

|pracodawca = posiadłość matki w południowej części [[Nowa Południowa Walia|NPW]], własna działka w Hepburn Springs (stan [[Wiktoria (stan Australii)|VictoriaWiktoria]], [[Australia]]), [[eko-wioska]] ''Fryers Forest'', w pobliżu Castlemaine w stanie Victoria, firma konsultingowa ''Holmgren Design Services''

Holmgren dużo czasu poświęcił badaniom możliwości użycia roślin „inwazyjnych” oraz [[gatunek introdukowany|introdukowanych]] w celu pozyskiwania pożywienia i włókna, ale też (kontrowersyjnie) dla celów [[rekonstrukcja ekologiczna|rekonstrukcji ekologicznej]] i „ekosyntezy”. Zainteresowanie rekombinowanymi ekosystemami czy „zachwaszczaniem” powstało częściowo w trakcie wizyty w [[Nowa Zelandia|Nowej Zelandii]] w 1979 i spotkaniem z nowozelandzkim ekologiem Haikai Tane<ref>{{cytuj książkę|autor=Hakai Tane|rok=1995|tytuł=Ecography. Mapping and Modelling Landscape Ecosystems|miejsce=Canberra|wydawca=The Murray-Darling Basin Commission}}</ref>. Niekonwencjonalność Holmgrena w kwestii gatunków inwazyjnych i introdukowanych doprowadziła do krytyki permakultury w debacie trwającej w australijskim ruchu pro-środowiskowym po dziś dzień. Jego niedawne wypowiedzi o roli wierzby ''Salix alba''X''fragilis'' ([[Wierzba biała]] i X[[Wierzba krucha|krucha]]) w wiktoriańskimprocesie strumieniu[[Rekultywacja|rekultywacji]] dlastrumieni wartościowegow osaduWiktorii i(dzięki pozyskiwaniapoprawie fosforuzatrzymywania osadów i [[fosfor]]u) bywają uważane za „heretyckie” w stosunku do oficjalnych wytycznych<ref>{{cytuj książkę|autor =Tim Low|rok=1998|tytuł=Feral Future|miejsce=Melbourne|wydawca=Viking Australia}}</ref><ref>{{cytuj pismo|autor=Russ Grayson|rok=2003|tytuł=Permaculture an agent of bio-invasion?|czasopismo=The Planet. The journal of Permaculture International Limited|numer=6 (Autumn)|strony=10–11}}</ref>.