Ulica Warecka w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: poprawki (kod mapy) |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, wikizacja |
||
Linia 25:
{{Ulica infobox/przebieg|SK|0||[[Ulica Nowy Świat w Warszawie|ul. Nowy Świat]]/ul. Ordynacka}}
}}
'''Ulica Warecka w Warszawie''' – ulica warszawskiego [[Śródmieście (Warszawa)|Śródmieścia]], biegnąca od [[Plac Powstańców Warszawy w Warszawie|Placu Powstańców Warszawy]]
Jej wschodnim przedłużeniem jest ulica Ordynacka. Przy ulicy [[Ulica Kubusia Puchatka w Warszawie|Kubusia Puchatka]] Warecka przechodzi przez dwa sklepione łukowo prześwity. Nawierzchnię jezdni stanowi zachowany przedwojenny bruk z kostki granitowej.
Ulica powstała w XVI wieku. Pierwotnie prowadziła przez jurydykę szpitala św. Ducha. W końcu XVII wieku u jej zbiegu w Nowym Światem wzniesiono drewniany dwór, który nabył starosta [[Warka|warecki]] [[Józef Pułaski]]. Temu faktowi ulica zawdzięcza swą nazwę. Naprzeciwko dworu powstał pałac Jabłonowskich (później Sanguszków).▼
== Historia ==
W połowie XIX wieku przy placu Wareckim (obecnie [[Plac Powstańców Warszawy w Warszawie|plac Powstańców Warszawy]]) zbudowano stajnie i powozownie poczty konnej, a później gmach Poczty Głównej, który przetrwał do Powstania Warszawskiego.▼
▲Ulica powstała w XVI wieku. Pierwotnie prowadziła przez jurydykę szpitala św. Ducha. W końcu
▲W połowie XIX wieku przy placu Wareckim (obecnie [[Plac Powstańców Warszawy w Warszawie|plac Powstańców Warszawy]]) zbudowano stajnie i powozownie poczty konnej, a później gmach Poczty Głównej, który przetrwał do
Po zniszczeniach podczas Powstania Warszawskiego część budynków odbudowano w latach pięćdziesiątych, w tym Dom Spółdzielczości Rolniczej (nr 11a), kamienicę Wedegisa (nr 11) oraz [[Pałacyk Sanguszków w Warszawie|pałac Sanguszków]] i kamienicę Wawrzyńca Mikulskiego na rogu Nowego Światu. ▼
▲Po zniszczeniach
W latach 1948-1955 wzniesiono gmach [[Narodowy Bank Polski|Narodowego Banku Polskiego]] (główny projektant prof. [[Bohdan Pniewski]]) a w latach 1958-1961 po przeciwległej stronie ulicy hotel „Dom Chłopa” (również dzieło Bohdana Pniewskiego i [[Małgorzata Handzelewicz-Wacławek|Małgorzaty Handzelewicz-Wacławek]]) z obszernym parkingiem, na którym po roku 2000 wzniesiono nowy budynek hotelowy, zasłaniający fasadę Domu Chłopa.▼
▲W latach 1948-1955 wzniesiono gmach [[Narodowy Bank Polski|Narodowego Banku Polskiego]] (główny projektant
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę | nazwisko= Szwankowski | imię=Eugeniusz||tytuł=Ulice i Place Warszawy| data=1963 | strony= 211 | wydawca=[[Wydawnictwo Naukowe PWN]]}}
|