Międzynarodówka Komunistyczna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
m drobne merytoryczne, poprawa linków |
||
Linia 1:
'''Międzynarodówka Komunistyczna''' (zwana także III Międzynarodówką), w skrócie '''Komintern''' (od [[język rosyjski|ros.]] '''Ком'''мунистический '''интерн'''ационал, '''Kom'''munisticzeskij '''intern'''acionał) – międzynarodowa organizacja, która powstała z inicjatywy [[Włodzimierz Lenin|Lenina]] w [[Moskwa|Moskwie]], w dniach [[2 marca|2]]–[[6 marca]] [[1919]]. Została ona założona przez 19 partii [[Komunizm|komunistycznych]], a wśród nich także [[Komunistyczna Partia Polski|Komunistyczną Partię Polski]].
Celami Międzynarodówki było propagowanie idei komunistycznych i przygotowania do światowej [[Rewolucja|rewolucji]]. Kierowana była przez Komitet Wykonawczy, na czele którego stał początkowo [[Grigorij Zinowjew]] (1920-1925), następnie [[Nikołaj Bucharin]] (1926-1929) i [[Georgi Dymitrow]] (1934-1943). W czasie II Zjazdu Międzynarodówki w [[1920]] zebrali się delegaci z 37 krajów. Ustalono wtedy zasady Kominternu, czyli tak zwane ''21 punktów''. Mówiły one o podporządkowaniu się partii członkowskich radzieckim wzorom względem struktury i dyscypliny oraz dawały wytyczne działalności i infiltracji komunistycznej na terenie działania partii kominternowskich. W czasie
Każda z partii komunistycznych podlegała Komitetowi Wykonawczemu Kominternu (IKKI), a ten z kolei był wydziałem Komitetu Centralnego [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|Rosyjskiej Partii Komunistycznej (bolszewików)]]. Dla zapewnienia sobie absolutnej kontroli RPK(b) przyznała sobie pięć miejsc w Komitecie Wykonawczym, wszystkie inne dysponowały jednym miejscem<ref>[[Richard Pipes]], Rosja bolszewików, [[Warszawa]] [[2005]], s. 195.</ref>.
| |||