Tor regatowy w Bydgoszczy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Zmiana zarządcy obiektu |
m Robot przeniósł strony z Kategoria:Sztuczne zbiorniki wodne województwa kujawsko-pomorskiego do Kategoria:Sztuczne zbiorniki wodne w województwie kujawsko-pomorskim; zmiany kosmetyczne |
||
Linia 38:
[[Plik:Bydgoszcz Łęgnowo widok 2.jpg|thumb|250px|Odcięty groblą fragment tzw. "małego portu drzewnego". Widok na stację [[Bydgoszcz Łęgnowo]]. Powyżej tzw Wzgórze Bolesława Krzywoustego]]
{{Commons|Bydgoszcz Waterway|'''Węzeł wodny i waterfront Bydgoszczy'''}}
'''Tor regatowy w Bydgoszczy''' –
Najstarszy tor regatowy w Polsce, kreowany na krajowe centrum sportów wodnych w [[Dwudziestolecie międzywojenne w Polsce|okresie międzywojennym]]. Obecnie jeden z ważniejszych akwenów do rozgrywania [[Regaty|regat]] [[Wioślarstwo|wioślarskich]] i [[Kajakarstwo|kajakarskich]] w Polsce.
Linia 53:
Od strony zachodniej akwen posiada wąską [[Zatoka (geografia)|zatokę]] o długości 250 m, nad którą w [[1890]] r. wybudowano łukowy, ceglany [[Most na ul. Witebskiej w Bydgoszczy|most]], istniejący w oryginalnej postaci do dnia dzisiejszego.
Tor regatowy zajmuje obszar 60 ha, jego długość to około 2 km, a szerokość 330 m, co czyni go największym zbiornikiem wodnym miasta.
== Historia ==
Linia 76:
29 czerwca [[1920]] r. zorganizowano w Brdyujściu pierwsze zawody wioślarskie i kajakowe o mistrzostwo Polski, a w [[1924]] r. BTW wydzierżawiło w Brdyujściu restaurację z ogrodem, gdzie zorganizowano „letnisko wioślarskie” i przystań.
Na wyspie dzielącej tor regatowy od [[Wisła|Wisły]] w pobliżu mety w [[Łęgnowo|Łęgowie]] zbudowano drewniane '''trybuny''' na 2500 widzów. Na brzegu wzniesiono hangary do magazynowania łodzi i kajaków oraz wieżę sędziowską.
W efekcie naturalny tor regatowy, stał się '''największym''' i najnowocześniejszym obiektem tego typu w kraju. Wybudowane w ciągu dwóch miesięcy trybuny, zostały oddane do użytku
=== Okres świetności ([[1924]] – [[1945]]) ===
Linia 89:
=== Pierwsza przebudowa toru ([[1945]]-[[1957]]) ===
Od [[1945]] do [[1952]] r. na torze w Brdyujściu rozgrywano corocznie regaty krajowe o '''Mistrzostwo Polski'''. Później wybudowany [[Jezioro Maltańskie|tor Malta]] w [[Poznań|Poznaniu]] oraz unowocześnienie wyposażenia torów w [[Kalisz]]u, [[Kruszwica|Kruszwicy]] i [[Szczecin]]ie '''odebrało''' [[Bydgoszcz]]y wyłączne prawo organizacji mistrzostw Polski.
Aby tor w Brdyujściu był nadal atrakcyjny i nadawał się do rozgrywania zawodów międzynarodowych, w połowie lat [[Lata 50. XX wieku|50. XX w.]] przystąpiono do gruntownego '''unowocześnienia''' obiektu.
=== Kolejne modernizacje ([[1957]]-[[2007]]) ===
Linia 105:
Kolejne modernizacje przeprowadzano od [[2000]] r. W czerwcu [[2004]] r. zakupiono m.in. maszyny startowe zamontowane na 500 m i 1000 m. W [[2007]] r. wyremontowano wszystkie szatnie i trybuny, a w [[2008]] r. wymieniono stalowe liny wytyczające tory.
== Stan w [[2009]] r.
Tor jest miejscem organizacji zawodów wioślarskich i kajakowych rangi krajowej oraz międzynarodowej (np. w 2007 r. Międzynarodowe Regaty Juniorów). Aby akwen w Brdyujściu odpowiadał wszystkim wymogom FISA<ref> Międzynarodowa Federacja Wioślarska i Kajakowa ustaliła wymogi dotyczące obiektów , na których są rozgrywane mistrzostwa świata i Europy. Z biegiem lat przepisy FISA coraz bardziej się zaostrzały, co spowodowało, że naturalne akweny (dawnej używane powszechnie do regat) przestały spełniać przepisy i mogły być używane tylko dla regat lokalnych. Wymusiło to budowę sztucznych torów przez organizatorów imprez najwyższej rangi (olimpiad, mistrzostw świata, Europy. W ten sposób powstały tory m.in. w Monachium (1972 r.), Moskwie (1980 r.), Zagrzebiu (1987 r.), Pekinie (1998 r.), Atenach (2004 r.). W Polsce wymogi FISA spełnia sztuczny tor Malta w Poznaniu</ref> i mógł liczyć na przyznanie organizacji dużych imprez międzynarodowych, do wykonania pozostaje jeszcze szereg modernizacji, m.in. budowa wieży sędziowskiej na starcie, oznakowanie systemem Albano, wykonanie wysuwanych pomostów i tablic naprowadzających łodzie oraz elektronicznej tablicy świetlnej.
Właścicielem toru od [[2004]] r. była [[Astoria Bydgoszcz]], a od [[2007]] r. UKS "Pałac Młodzieży".
Na terenie obiektu znajduje się, spełniająca standardy, wieża sędziowska z bufetem, pawilony wyposażone w łazienki i szatnie, trybuny dla gości oraz duży parking.
Dostęp do akwenu jest ograniczony przez ogrodzenia klubów żeglarskich okupujących zachodni brzeg. Przejście na wyspę graniczącą od wschodu jest możliwe dopiero po uzgodnieniach z właścicielem terenu - [[Regionalny zarząd gospodarki wodnej|Regionalnym Zarządem Gospodarki Wodnej]] w [[Gdańsk]]u – Nadzorem Wodnym w [[Bydgoszcz]]y.
== Przystanie żeglarskie
{{Main|Przystanie żeglarskie w Bydgoszczy}}
Tor regatowy w [[Bydgoszcz]]y jest obecnie liczącym się akwenem żeglarskim w [[Województwo kujawsko-pomorskie|województwie kujawsko-pomorskim]].
Linia 121:
W opracowaniu tym uwzględniona jest potrzeba wydłużenia i unowocześnienia toru regatowego zgodnie z wymogami międzynarodowymi, jak również budowa największej w mieście '''mariny''' w otoczeniu starej [[Śluza Brdyujście|śluzy „Brdyujście”]] oraz udostępnienie otoczenia toru dla spacerów, rekreacji, sportu.
Wydłużenie akwenu ma polegać na '''likwidacji grobli''', którą wiedzie [[Ulica Toruńska w Bydgoszczy|ul. Toruńska]] i włączeniu w skład toru regatowego leżącego za nią zbiornika wodnego tzw. „małego portu drzewnego”.
Długość toru regatowego osiągnie wówczas wartość 2,3 km, zaś poprawie ulegnie standard zagospodarowania okolicznego terenu. Potencjał funkcjonalno-krajobrazowy tego obszaru zostanie wykorzystany poprzez budowę bulwarów, promenad, parkingów i zaplecza gastronomicznego i parkowego.
Linia 157:
{{Duża grafika|Tor Regatowy panorama 2005.jpg|1200px|Widok z grobli na ul. Toruńskiej. Po lewej kolejowy [[Most portowy w Bydgoszczy|most portowy]]. Pośrodku akwen toru regatowego. Po prawej [[jaz Czersko Polskie]]}}
[[Kategoria:Sztuczne zbiorniki wodne
[[Kategoria:Cieki wodne Bydgoszczy]]
[[Kategoria:Sport w Bydgoszczy]]
|