Trzebiel: Różnice pomiędzy wersjami

|mapa wsi =

[[podział administracyjny Polski 1975-19981975–1998|W latach 1975-1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[Województwo zielonogórskie (1975-1998)|województwa zielonogórskiego]].

Pierwsza wzmianka historyczna dotycząca miejscowości pochodzi z [[1301]], choć na pewno powstała ona dużo wcześniej. W [[1318]] miasto otrzymało przywilej sądowniczy.Od pierwszej połowy XIV w. (pomiędzy 1319 a 1329 r.) do 1765 r. był własnością różnych rodów rycerskich: von Hackeborn, von Horn, von Biberstein, von Promnitz. Od pierwszej połowy XIV w. do 1815 r. był też stolicą [[Trzebielskie państwo stanowe|trzebielskiego państwa stanowego]]. Miasto zostało niemal całkowicie zniszczone podczas [[Wojna trzydziestoletnia|Wojny trzydziestoletniej]] (1618 - 1648). Ocalało wówczas zaledwie 180 mieszkańców. W [[1939]] w mieście zamieszkiwało 2 354 osób. Podczas działań wojennych w [[1945]] zostało prawie całkowicie zniszczone. Po wojnie utraciło [[prawa miejskie]].

* [[Jan Benedykt Solfa]] - (1483-1564), lekarz, kanonik warmiński, głogowski, wrocławski, wileński, sandomierski, warszawski i krakowski. Absolwent Akademii Krakowskiej. W latach 1513 - 1518 odbył studia medyczne we Włoszech, prawdopodobnie w Bolonii i Wenecji. Od 1522 r. nadworny lekarz [[Zygmunt I Stary|Zygmunta I Starego]] i [[Zygmunt II August|Zygmunta Augusta]]. W 1541 r. cesarz Karol V podniósł go do stanu szlacheckiego i obdarzył herbem. Autor wielu nowatorskich traktatów medycznych o sposobach leczenia różnych chorób i o etyce lekarskiej. Pisał wiersze i prace o tematyce historycznej, teologicznej i filozoficznej. Jego dzieła na bieżąco wydawane były w Krakowie, a także w Moguncji. Ponadto utrzymywał żywe kontakty z wieloma wybitnymi myślicielami, min. z [[Celio Calcagnini]]m i z [[Erazm z Rotterdamu|Erazmem z Rotterdamu]].