Jan Flis: Różnice pomiędzy wersjami

'''Jan Flis''' (ur. [[20 lipca]] [[1912]] w [[Nowy Sącz|Nowym Sączu]], zm. [[9 grudnia]] [[1993]] w [[Kraków|Krakowie]]) - polski [[geografia|geograf]], specjalista z zakresu geografii ziem górskich i dydaktyki geografii.

Gimnazjum i liceum ukończył w rodzinnym Nowym Sączu. W roku [[1935]] został absolwentem Wydziału Filozoficznego [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]] w zakresie geografii i [[pedagogika|pedagogiki]]. Jeszcze w czasie studiów, od roku [[1933]], pracował jako młodszy [[asystent]] w Katedrze Geografii UJ. Po ukończeniu studiów uzyskał stopień magistra filozofii w zakresie geografii oraz dyplom nauczyciela szkół średnich i zawodowych. Po studiach zrezygnował z asystentury, został nauczycielem geografii w gimnazjum i liceum w [[Starachowice|Starachowicach]], a następnie w liceum im. J. Zamoyskiego w [[Warszawa|Warszawie]]. Równocześnie z pracą nauczycielską pracował w warszawskim Biurze Planowania Regionalnego Ziem Górskich oraz w Redakcji ''Słownika Państwa Polskiego i Krajów Sąsiednich''. W roku akademickim 1938-1939 był asystentem w Katedrze Antropologii [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. We wrześniu [[1939]] uczestniczył w walkach w obronie [[Lwów|Lwowa]]. Po kapitulacji przedostał się na [[Węgry]], gdzie został kierownikiem gimnazjum i liceum, w harcerskim obozie polskiej młodzieży w Samloszolles-Sziko. Z Węgier przedostał się wraz z grupą młodzieży do [[Hajfa|Hajfy]] w [[Palestyna|Palestynie]], gdzie wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelów Karpackich. Wraz z tą kompanią odbył kampanię libijską, obejmującą [[Tobruk]], Gazelę i Bardię. Po ukończeniu szkoły podchorążych został przeniesiony do II korpusu Wojska Polskiego i odbył wraz z nim kampanię włoską, obejmującą [[Sangro]], [[Monte Cassino]], [[Ancona|Anconę]], [[Rimini]] i [[Bolonia|Bolonię]]. Pierwsze lata po wojnie spędził w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], do Polski powrócił w [[1947]] roku. Przez rok był nauczycielem i dyrektorem w szkołach zawodowych w [[Nowy Sącz|Nowym Sączu]]. Następnie kontynuował pracę naukowo - dydaktyczną jako starszy asystent w Instytucie Geografii UJ, współpracował z krakowskimi uczelniami: [[Akademia Górniczo-Hutnicza|Akademią Górniczo-Hutniczą]] i Wyższą Szkołą Pedagogiczną (obecnie ''[[Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie|Uniwersytet Pedagogiczny]]''). Od [[1960]] roku był kierownikiem Katedry Geografii Fizycznej WSP, następnie kierownikiem Zakładu Metodyki Geografii WSP (obecnie ''Zakład Dydaktyki Geografii''). W [[1970]] roku uzyskał tytuł prof. nadzwyczajnego nauk o Ziemi.