Ligota-Panewniki: Różnice pomiędzy wersjami

|powierzchnia = 12,59<ref name={{r|autonazwa333 />}}

'''Ligota – Panewniki''' (niem. ''Ellgoth (Idaweiche) -Panewnik'') – południowa [[Podział administracyjny Katowic|dzielnica Katowic]], z której skład wchodzą następujące części: [[Ligota (Katowice)|Ligota]], [[Zadole (Katowice)|Zadole]], [[Kokociniec]], [[Panewniki]], [[Nowe Panewniki]], [[Stare Panewniki]] i [[Wymysłów (Katowice)|Wymysłów]]. Jej obszar wynosi 12,59 km² a liczba ludności 31 879 osób (stan 2007)<ref name={{r|autonazwa333 />}}. Dzielnica znana jest głównie ze szpitali, których w tej okolicy jest wiele ([[Centralny Szpital Kliniczny im. prof. Kornela Gibińskiego w Katowicach|Centralny Szpital Kliniczny Śląskiego Uniwersytetu Medycznego]], [[Okręgowy Szpital Kolejowy w Katowicach|Okręgowy Szpital Kolejowy]] i [[Górnośląskie Centrum Zdrowia Dziecka|Górnośląskie Centrum Zdrowia Dziecka i Matki im. Jana Pawła II]]).

Panewniki (do chwili obecnej część mieszkańców Panewnik (wyraz w l.m) o swojej dzielnicy mówi w l.p. – Panewnik) powstały ok. 1580 r. nad rzeką [[Kłodnica|Kłodnicą]] przy ujściu [[Ślepotka|Ślepiotki]]. Należały do Kuźnicy pszczyńskiej (dziś Stara Kuźnica) w XVI w. Początkowo było jednym z osiedli służebnych wytwarzających [[panew|panwie]]. W 1586 r. we wsi Panewniki mieszkało 8 zagrodników, w 1620 r. było ich 9. W 1629 r. pojawił się tu pierwszy chałupnik. W 1700 r. było ich już 5, a 25 lat później już 25. Do połowy XIX w. pracował [[Młyn wodny|młyn]] na [[Kłodnica|Kłodnicy]], którego właścicielem był zarząd dóbr dominialnych [[Księstwo Pszczyńskie|Księstwa Pszczyńskiego]]. W 1650 r. zarząd dóbr dominialnych Księstwa Pszczyńskiego uruchomił na terenie wsi kuźnię, w której mieścił się piec niski lupowy połączony z młotownią. W XVII w. kuźnia była nieczynna. Do 1964 r. rósł tutaj [[dąb]] pamiętający czasy króla [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]], który (wg ludowego przekazu) miał wędrować tędy ze swoimi wojskami ulicą Mikołowską (dziś Owsiana) na [[Bitwa pod Wiedniem|odsiecz Wiednia]]. W 1855 r. w gminie Panewniki mieszkało 648 osób, a sześć lat później 718. W 1908 r. władze gminy podjęły decyzję o budowie nowej szkoły na terenie [[Kokociniec|Kokocińca]] ukończoną w 1913 r. W 1905 r. gmina Panewnik liczyła ok. 1000 mieszkańców. Zamieszkiwała je wyłącznie ludność polska.