Wersja z 13:15, 16 gru 2012 edytuj Pernambuko (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 31 533 edycje źródła/przypisy ← poprzednia edycja		Wersja z 13:24, 16 gru 2012 edytuj anuluj edycję Pernambuko (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 31 533 edycje źródła/przypisy następna edycja →
Linia 45: Urodził się w wielodzietnej rodzinie chłopskiej w Lublińcu jako syn Konstantego oraz Karoliny z domu Jüttner. O jego edukację zadbał krewny, ks. Juliusz Jüttner, który umieścił go w sierocińcu przy katolickim seminarium nauczycielskim w [[Gościkowo\|Paradyżu]] (obecna nazwa tej miejscowości: Gościkowo). Damrot maturę zdał w 1862 w gimnazjum w [[Opole\|Opolu]]. Następnie studiował na Wydziale Filozoficznym [[Uniwersytet Wrocławski\|Uniwersytetu Wrocławskiego]]. W czasie studiów był aktywnym członkiem [[Towarzystwo Literacko-Słowiańskie\|Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego]] oraz Koła Górnoślązaków, które przekształcił w Towarzystwo Polskich Górnoślązaków. W 1864 przeniósł się na Wydział Teologiczny, lecz wkrótce został wcielony do wojska i wziął udział w [[Wojna duńska 1864 roku\|wojnie duńsko-pruskiej]].<ref>[[Jerzy Oleksiński]], "I nie ustali w walce", Nasza Księgarnia, Warszawa 1980, ISBN 831007610, str.171</ref> W 1867 otrzymał święcenia kapłańskie i objął wikariat w Opolu. W 1870 przeniósł się do [[Kościerzyna\|Kościerzyny]] na [[Pomorze\|Pomorzu]], gdzie przez 13. lat pełnił funkcję dyrektora Katolickiego Seminarium Nauczycielskiego.<ref>"Literatura Polska. Przewodnik encyklopedyczny" Tom I, PWN, Warszawa 1984, ISBN 8301015209 hasło Konstanty Damrot, str. 176.</ref> W 1884 powrócił na Śląsk i pracował na stanowisku dyrektora Seminarium Nauczycielskiego w Opolu. Przyjaźnił się z [[Karol Miarka (1825-1882)\|Karolem Miarką]]. W 1891 roku Przeszedł na emeryturę i zamieszkał w [[Pilchowice (województwo śląskie)\|Pilchowicach]] gdzie zmarł. == Twórczość == Linia 103: * J. Kajtoch, „Konstanty Damrot. Życie i twórczość literacka”, Katowice 1965 [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=68752&from=FBC – pełny tekst monografii w Małopolskiej Bibliotece Cyfrowej]. * Jerzy Oleksiński, "I nie ustali w walce", Nasza Księgarnia, Warszawa 1980, ISBN 831007610, hasło "Konstanty Damrot" str.171-176. * "Literatura Polska. Przewodnik encyklopedyczny" Tom I, PWN, Warszawa 1984, ISBN 8301015209 hasło Konstanty Damrot, str. 176. == Linki zewnętrzne ==

Konstanty Damrot: Różnice pomiędzy wersjami