Li Hongzhang: Różnice pomiędzy wersjami

Był protegowanym i współpracownikiem [[Zeng Guofan]]a, wraz z nim brał udział w tłumieniu powstań [[Powstanie tajpingów|tajpingów]], a następnie [[Powstanie Nian|Nian]]. Opowiadał się za reformą systemu panującego w Chinach, jednak selektywnie i w oparciu o dwór cesarski<ref name=Polit>{{cytuj książkę |nazwisko = Polit| imię = Jakub| tytuł = Chiny| wydawca = Wydawnictwo Trio| miejsce = Warszawa| rok = 2004| strony = 400| isbn = 83-88542-68-0}}</ref>. W [[1864]] roku jako jeden z pierwszych przekonywał dwór, że plany wypędzenia cudzoziemców są nierealne, ich dominacja wynika z przewagi w uzbrojeniu, a Państwo Środka, chcąc odzyskać dawną potęgę, powinno zająć się przyswojeniem sobie najnowszych zdobyczy techniki i budową systemu edukacji<ref>J.K. Fairbank,''op.cit.'', str. 199</ref>.

 

 

Starał się jak najszybciej zakończyć konflikt o Wietnam z Francją i negocjował pokój w czasie i po [[wojna chińsko-francuska|wojnie chińsko-francuskiej (1884-85)]]<ref name="elleman">{{cytuj książkę|nazwisko=Elleman|imię=Bruce A.|tytuł=Modern Chinese Warfare, 1795-1989|wydawca=Routledge|miejsce=London i New York|data=2001|strony=60-62|isbn=978-0415214742|rozdział=Sino-French War 1884-5|strony=82-93}}</ref>. Po wybuchu w [[1894]] roku [[wojna chińsko-japońska (1894-1895)|wojny chińsko-japońskiej]] próbował doprowadzić do jak najszybszego jej zakończenia, przekonując że zakończy się ona dotkliwą klęską<ref name=Fairbank201 />. Jako dowódca floty został skierowany na front jako jeden z głównodowodzących wojsk chińskich. Po rozgromieniu chińskiej floty w [[bitwa u ujścia Yalu|bitwie u ujścia Yalu]] podpisał kończący wojnę [[traktat z Shimonoseki]].