Christianitas (pismo): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Leloom (dyskusja | edycje)
Leloom (dyskusja | edycje)
Linia 42:
=== 1. łacińska tradycja liturgiczna ===
 
Ideą przewodnią pisma jest przekonanie, że łacińska (klasyczna) tradycja liturgiczna jest najlepszą formą przechowywania i kształtowania wiary<ref>{{cytuj pismo | tytuł = Wiosna tradycji łacińskiej | czasopismo = Christianitas | wolumin = 1/2 1999}}</ref>. Twierdzenie to opiera się na zasadzie [[lex orandi|lex orandi lex credendi]], według której sposób, w jaki modli się Kościół wpływa na treść jego wiary. Formy kultu, duchowości i dyscypliny wypracowane przez Kościół powszechny po [[sobór trydencki|soborze trydenckim]] są organiczną kontynuacją form starożytnego Kościoła rzymskiego i przekazują “''pierwotne doświadczenie wiary Apostołów''"<ref>{{cytuj pismo | autor = Piotr Kaznowski | tytuł = Christianitas a kultura postchrześcijańska | czasopismo = Christianitas | wolumin = 43/2009}}</ref>.
Wśród autorów publikowanych przez "Christianitas" znajdują się m.in.: kard. [[Józef Ratzinger]], kard. [[Raymond L. Burke]], kard. [[Malcolm Ranjith]], ks. Dariusz Olewiński, ks. [[Wojciech Grygiel]], [[Robert Spaemann]], [[Roberto de Mattei]], Laurence P. Hemming, [[Aidan Nichols]] oraz mnisi [[Benedyktyni|benedyktyńskich]] [[opactwo|opactw]] należących do kongregacji [[Solesmes (Sarthe)|Solesmes]].