Lázaro Cárdenas del Río: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Lazaro Cardenas del Rio |
m →Cárdenas prezydentem: drobne merytoryczne |
||
Linia 30:
==Cárdenas prezydentem==
Pierwszym posunięciem Cárdenasa po objęciu urzędu prezydenta była redukcja jego własnej pensji prezydenckiej o połowę. Nowy prezydent jak szybko się miało okazać odbiegał od wewnątrzpartyjnych ''Callistasi ''. Jednak jeszcze bardziej zaskakujące decyzje nowego prezydenta miały dopiero nadejść –
Następnie Cárdenas ogłosił koniec stosowania kary śmierci (w Meksyku zazwyczaj była ona wykonywana przez [[rozstrzelanie]]). Od tego czasu jej wykonywanie w Meksyku jest zakazane. Bezkrwawe rządy Cárdenasa powszechnie sygnalizowały koniec wewnętrznego chaosu, który trwał od rewolucji meksykańskiej.
Cárdenas był chyba jedynym prezydentem meksykańskim, który nigdy nie korzystał z ochrony w postaci samochodu pancernego i ochroniarzy. W czasie swej kampanii wyborczej w 1934 r. wielokrotnie objeżdżał kraj, mając do dyspozycji tylko kierowcę i adiutanta. Wywołało to powszechny szacunek dla Cárdenasa ze strony elektoratu. Jako pierwszy prezydent zamieszkał w rezydencji ''Los Pinos'', a poprzednia siedziba prezydencka – Zamek Chapultepec – została przekształcona w Narodowe Muzeum Historii.
Rząd Cárdenasa kontynuował reformę rolną. Rozdano 18 milionów hektarów ziemi oraz założone spółdzielnie rolnicze ''ejidos''. Prezydentowi nie udało się co prawda włączyć do programu wywłaszczenia najbogatszych plantatorów, ziemie otrzymała jednak prawie jedna trzecia obywateli Meksyku. Zwolennicy reformy rolnej skupieni byli wokół Cofederacion Nacional de Campesinos (Narodowa Federacja Rolników). W 1936 roku założony został największy meksykański związek zawodowy, "Confederacion de Trabajadores Mexicanos" (Konfederacja Robotników Meksykańskich) założony przez marksistę, Vincente Lombarda Toledana. Zarówno CNM i CMT stanowiły podstawę struktur PRN.
Cárdenas starał się aktywnie pomóc [[Hiszpania|hiszpańskiemu]] rządowi republikańskiemu w wojnie domowej, jednak wysiłki te zostały w dużej mierze udaremnione przez administrację prezydenta USA [[Franklin Delano Roosevelt|Roosevelta]]. Po zakończeniu wojny Cárdenas wydał szczegółowe instrukcje dla dyplomatów meksykańskich w Europie w celu umożliwienia emigracji wygnańcom z Hiszpanii, w tym prezydentowi Manuelowi Azañii, który zmarł we Francji pod meksykańską opieką dyplomatyczną. Dzięki staraniom Cárdenasa do Meksyku przybyły dziesiątki tysięcy uchodźców, w tym wielu wybitnych intelektualistów, którzy pozostawili po sobie trwały ślad w meksykańskim życiu kulturalnym.
| |||