Sokrat Starynkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
Liburna (dyskusja | edycje)
→‎Życiorys: szczegóły
Linia 26:
 
== Życiorys ==
SłużyłOjcem Sokratesa był filolog klasyczny, dyrektor gimnazjum w armiiTaganrogu. odUczył się w Instytucie Szlacheckim w Moskwie, potem studiował w Wyższej Szkole Artylerii w [[1836Petersburg]]u, zdobyłktórą wojskoweukończył wykształceniew artyleryjskiestopniu ipodporucznika. inżynieryjneSłużył w armii od [[1836]]. Po dojściu do stopnia oficerskiego odbywał służbę sztabową. OdszedłW w[[1849]] stanjako spoczynkuadiutant dowódcy korpusu brał udział w rosyjskiej interwencji na Węgrzech, która tłumiła powstanie. Od [[18631855]] roku pełnił służbę w stopniuGłównym Sztabie I Armii w Warszawie, gdzie awansował do stopnia pułkownika. W [[pułkownik1861]]a na rozkaz namiestnika [[Królestwo Polskie|Królestwa Polskiego]] dowodził akcją pacyfikacyjną przeciwko zbuntowanym chłopom pięciu gmin na Lubelszczyźnie. [[19 stycznia]] [[1863]] przeniesiono go do Odeskiego Okręgu Wojennego, zostałgdzie wówczaskierował wkancelarią randzegenerała-gubernatora [[Paweł Kotzebue|Pawła Kotzebue]] oraz awansował do rangi generała generał- majora. Następnie został przeniesiony do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, w którym min. nadzorował moskiewskimi więzieniami. W latach [[1868]]–[[1871]] pełnił funkcję gubernatora w [[Chersoń|Chersoniu]],. potemPo przejściu na emeryturę zarządzał majątkami księcia Demidow San -Donato w guberniach kijowskiej i podolskiej.
 
[[18 listopada]] [[1875]] na wniosek generała-gubernatora warszawskiego Pawła Kotzebue został mianowany dziewiętnastym prezydentem Warszawy (dokładniej: na stanowisku p.o."pełniącego obowiązki prezydenta", prezydentem nie został nigdy). Jest uważany za jednego z najbardziej zasłużonych prezydentów miasta, cieszył się uznaniem już współczesnych (m.in. [[Bolesław Prus|Bolesława Prusa]] i [[Aleksander Świętochowski|Aleksandra Świętochowskiego]]).
 
Zakończył urzędowanie [[6 października]] [[1892]], ale pozostał w Warszawie, współpracował ze swoimi następcami, kierował Wydziałem Tanich Kuchni, działał w Warszawskim Towarzystwie Dobroczynności i Warszawskim Komitecie Statystycznym (wiceprzewodniczący).