Cyprian z Kartaginy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Nauczanie o wierze: drobne redakcyjne
→‎Nauczanie o wierze: jeszcze korekty
Linia 43:
Biskup Kartaginy nauczał w dwóch kontekstach o [[Wiara (chrześcijaństwo)|wierze]]: jako odrzucenie [[politeizm]]u i wybór Jedynego Boga, oraz jako istotny element tworzący Kościół.
 
W społeczeństwie politeistycznym, wiara oznaczała przyjęcie Boga, który dał się poznać człowiekowi przez [[Objawienie]] biblijne i uznanie bożków za wytwory rąk ludzkich. Pytanie o wiarę w owych czasach nie dotyczyło istnienia Boga, gdyż zazwyczaj nikt wtedy tego nie podważał, lecz ospełnienia ufnośćprzez wBoga spełnienie sięJego obietnic Bożych. Ogólnie taki też rys miała wiara biblijna<ref>Por. {{Cytuj książkę | autor r = J. Stepień | rozdział = Wiara w ujęciu biblijnym | tytuł = W nurcie zagadnień posoborowych | inni = B. Bejze (red.) | miejsce = Warszawa | rok = 1970 | tom = 4 | strony = 65}}</ref>. Na próbę wiary, wierni byli wystawieni często z powodu prześladowań. Według Cypriana, gwarantem wierności Boga jest to, kim On jest, jako wszechmogący, prawdomówny i stały w swoich zbawczych decyzjach. Wiara daje moc do stawienia czoła trudnościom, gdyż sam Chrystus działa poprzez nią w wierzących. Biskup Cyprian wiele o wierze mówił w kontekście walki z demonami[[demon]]ami, posługując się słownictwem wojskowym. Życie człowieka i Kościoła postrzegał jako nieustanną walkę z tymi duchowymi nieprzyjaciółmi Boga, a wiara jest najlepszą bronią.
 
Drugim nurtem nauczania o wierze były dyskusje wobec ważności [[Chrzest|chrztu]] grup [[schizma]]tyckich. Cyprian kładł nacisk na jedność pomiędzy wiarą i [[Kościół (teologia)|Kościołem]]. Tylko ktoś, kto jest w komunii z Kościołem może mieć prawdziwą wiarę, a w konsekwencji może ważnie udzielać [[sakrament]]ów. Błędna wiara nie daje dostępu do tego co prawdziwe: