Władysław opolski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
LaaknorBot (dyskusja | edycje) m r2.7.3rc2) (Robot dodał ru:Владислав Опольский |
m wikizacja, drobne merytoryczne |
||
Linia 18:
[[25 sierpnia]] [[1278]] doszło do decydującej dla losów Przemysła Ottokara II [[Bitwa pod Suchymi Krutami|bitwy pod Suchymi Krutami]]. Pomimo owocnej do tej pory współpracy z władcą czeskim, Władysław tym razem nie wysłał oddziałów pomocniczych. Co więcej, wnet po otrzymaniu wiadomości o śmierci Przemysła, książę opolsko-raciborski wtargnął zbrojnie na ziemię opawską, chcąc prawdopodobnie ją zdobyć i przyłączyć do Opolszczyzny. Zamiar ten nie powiódł się wobec szybkiego unormowania sytuacji w [[Praga|Pradze]] i objęcia rządów przez sprawną regencję w imieniu małoletniego [[Wacław II Czeski|Wacława II]]. Do unormowania stosunków z Czechami doszło dopiero trzy lata później na zjeździe w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Spotkanie to stało się okazją do zawarcia przez Władysława nowego sojuszu, tym razem z księciem [[Wrocław|wrocławskim]] [[Henryk IV Probus|Henrykiem IV Probusem]]. Układ został przypieczętowany małżeństwem nieznanej z imienia córki księcia opolsko-raciborskiego z władcą Wrocławia. Władysław obiecał wtedy m.in., że będzie wspierał swojego zięcia w staraniach o koronę królewską, pod tym jednak warunkiem, że będzie ukoronowana także jego córka.
W polityce wewnętrznej Władysław starał się kontynuować dzieło swoich poprzedników, zwiększając znaczenie [[archidiecezja wrocławska|kościoła wrocławskiego]] w swoim księstwie. Był fundatorem wielu [[klasztor]]ów, nie optując wyraźnie po stronie żadnego z liczących się wówczas zakonów (założył klasztory [[Dominikanie|dominikanów]] w [[Racibórz|Raciborzu]], [[
== Śmierć i potomstwo ==
|