Alexander von Middendorff: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2+) (Robot dodał be:Аляксандр Фёдаравіч Мідэндорф |
m Bot poprawia linki (Ural); zmiany kosmetyczne |
||
Linia 2:
[[Plik:Middendorff.jpg|thumb|Herb rodziny Middendorff]]
'''Alexander Theodor von Middendorff''' [[język rosyjski|ros.]] ''Александр Федорович Миддендорф''
Matką Middendorff'a była Zofia Johanson (1782–1868), Estonka chłopskiego pochodzenia wysłana przez rodziców na studia do Sankt Petersburga. Tam poznała Teodora Johanna von Middendorff'a (1776–1856) syna pastora Niemców Bałtyckich w Karuse , Estonii przyszłego dyrektora Instytutu Pedagogicznego w Sankt Petersburgu. Ze względu na różnice społeczne rodzice nie mogli wziąć ślubu , dzieci ich Aneta (ur. 1809) i Aleksander byli dziećmi pozamałżeńskimi.Alexander nie mógł zostać ochrzczony zanim sześć miesięcy po urodzeniu Estoński Kongres Luteranów
.
Linia 11:
Istotna zmiana nastąpiła, gdy w jego życiu pojawił się [[Karl Ernst von Baer]], który organizował ekspedycję badawczą do [[Laponia|Laponii]] i na [[Półwysep Kolski]]. Middendorff wziął w niej udział i była to pierwsza z szeregu ekspedycji, które naznaczyły jego życie. Najbardziej w nauce znaną jest tzw. "Wielka Ekspedycja [[Syberia|Syberyjska]]" (czasem też: "Ekspedycja Middendorffa") w latach [[1843]]-[[1845]], która dotarła na północy aż do Półwyspu [[Tajmyr]], a na wschodzie – poprzez tereny nad jeziorem [[Bajkał]] aż po [[Amur]].
W [[1852]] r. Middendorff został wybrany na członka Rosyjskiej Akademii Nauk (w klasie zoologicznej). Wkrótce jednak, bo w [[1860]] r. opuścił Petersburg. Pomimo jednak wyjazdu z Rosji nadal utrzymywał kontakt z uczonymi rosyjskimi i brał udział w kolejnych ekspedycjach, np. na trasie [[Krym]] – [[Turcja]] – [[Grecja]] – [[Malta]] – [[Wyspy Kanaryjskie]]. Podróżował też na trasie [[Ural (region fizycznogeograficzny)|Ural]] – [[Azja Środkowa]] – [[Azja Południowa]]. W [[1870]] r. na zaproszenie jednego z książąt rosyjskich przyłączył się do wyprawy idącej z Rosji północnej poprzez wyspy [[Nowa Ziemia]] do [[Islandia|Islandii]]. W osiem lat później pojechał wraz z synem Maxem do [[Fergana|Fergany]]. Podkreślić przy tym należy, że były to wyprawy badawcze. Na podstawie materiałów zebranych w czasie tych wypraw Middendorff publikował kolejne książki, z których część wyszła także w przekładzie rosyjskim (np. ''Oчepки из Фepгaнcкoй дoлины'', Petersburg [[1882]]).
Ważnymi dla poznania Syberii dziełami powstałymi na podstawie materiałów zebranych w czasie Wielkiej Ekspedycji są:
# ''Die Isepiptesen Russlands'' (1855) o migracji ptaków w Rosji{{fakt|data=2011-05}}
# monografia
# 4-tomowy opis Syberii, wydany przez Middendorffa pod tytułem ''Reise in den äusseren Norden und Osten Sibiriens während der Jahre 1842 bis 1845''.
# Pierwsza w świecie gramatyka języka jakuckiego, opracowana z materiałów Middendorffa już po jego śmierci przez [[Otto von Böhtlingk|Ottona von Böhtlingka]] i wydana pod tytułem ''Über die Sprache der Jakuten'' (1851).
| |||