Nikon (Pietin): Różnice pomiędzy wersjami

W 1918 ukończył [[seminarium duchowne w [[StawropolStawropolu]]u. Studiował również w Instytucie Politechnicznym w [[Kubań|Kubaniu]], jednak nie zakończył nauki. W 1928 został wyświęcony na kapłana jako [[celibat]]ariusz. Służył w [[eparchia penzeńska i kuźniecka|eparchii penzeńskiej]].

W 1933 został skazany na pięć lat łagru i uwięziony w obozie w [[Uchta|Uchcie]] (ros. ''Uchtpieczłag''). Po odbyciu wyroku zamieszkiwał w obwodzie kalinińskim. Dołączył do ruchu [[Żywa Cerkiew|Żywej Cerkwi]], który porzucił w 1944, składając akt pokutny, po czym został na nowo przyjęty do kanonicznego [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]]. W tym samym roku złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Nikon. 21 maja tego samego roku został wyświęcony na [[eparchia ługańska|biskupa woroszyłowgradzkiego]]. W chirotonii jako konsekratorzy wzięli udział metropolita kruticki i kołomieński [[Mikołaj (Jaruszewicz)|Mikołaj]], biskup rostowski i taganroski [[Eleuteriusz (Woroncow)|Eleuteriusz]] oraz biskup dmitrowski [[Hilary (Iljin)|Hilary]]. Po roku zarządzania przez biskupa Nikona eparchią woroszyłowgradzką w jej pierwotnych granicach doszło do reorganizacji podziału administracyjnego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na wschodniej Ukrainie; odtąd Nikon jako [[eparchia doniecka|biskup doniecki i woroszyłowgradzki]] zarządzał wszystkimi strukturami Cerkwi w regionie Donbasu i na Ługańszczyźnie. W 1948 został ''[[locum tenens]]'' [[eparchia odeska|eparchii odeskiej]], a od 1949 faktycznym jej zarządzającym.