Plastyczność: Różnice pomiędzy wersjami

'''Plastyczność''' - pojęcie z zakresu [[Badania materiałowe|badań materiałych]] i [[fizyka ciała stałego|fizyki ciała stałego]], oznaczające zdolność materiałów do ulegania nieodwracalnym [[odkształcenie|odkształceniom]] pod wpływem zewnętrznych sił działających na ten materiał. Nieodwracalne odkształcenia powstają na skutek działania na [[ciało stałe|ciała stałe]] [[naprężenie|naprężeń]] mechanicznych, przekraczających zakres, w którym sąjest oneono zdolne oddo [[odkształcenie sprężyste|odkształceń sprężystych]] i jednocześnie na tyle małe, że nie powodują zniszczenia ciągłości jego struktury.

Na poziomie molekularnym, odkształcenia plastyczne są możliwe dzięki zdolności grup [[cząsteczka|cząsteczek]] do przemieszczania się w obrębie masy odkształcanych ciał względem innych grup cząsteczek bez powstawania w nim pęknięć. W pewnym sensie, ciała plastyczne zachowują się pod wpływem sił zewnętrznych jak [[płyn]]y, których [[lepkość]] jest proporcjonalna do naprężenia i które zaczynają płynąć od pewnej granicznej wartości tego naprężenia.

Plastyczność wykazują w pewnych zakresach temperatury i ciśnienianaprężenia teoretycznie wszystkie znane materiały, choć w przypadku wielu ichz nich zakres plastyczności jest bardzo wąski. Zwykle za materiały plastyczne uważa się te, które posiadają dość szeroki, łatwo zauważalny zakres plastyczności. Na ogół są to materiały posiadające złożoną [[mikrostruktura|mikrostrukturę]], złożonąskładającą częściowosię z mieszaniny domen [[kryształ|krystalicznych]] i częściowo z[[ciało amorficzne|amorficznych]]. Na ogół plastyczność materiałów jestrośnie proporcjonalnaze dospadkiem ich krystaliczności. Pewnien, minimalny zakres plastyczności wykazują jednak nawet materiały [[monokryształ|monokrystaliczne]]. Do najbardziej znanych materiałów plastycznych zalicza się: