Giuseppe Caprio: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m WP:ZdB: przeniesienie kategorii |
poprawa linków |
||
Linia 60:
Studiował w seminarium w [[Benewent|Benewencie]], przyjął [[święcenia kapłańskie]] [[17 grudnia]] [[1938]] w Rzymie; kontynuował w Rzymie studia - na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i Papieskiej Akademii Duchownej (szkole dyplomacji Stolicy Apostolskiej). Od [[1940]] pracował w dyplomacji watykańskiej, początkowo jako członek rzymskiego personelu Sekretariatu Stanu. W latach [[1947]]-[[1951]] był sekretarzem nuncjatury w [[Chińska Republika Ludowa|Chinach]], został wydalony przez władze komunistyczne po 3-miesięcznym internowaniu. Pracował następnie jako audytor nuncjatury w [[Belgia|Belgii]], powrócił do Azji w [[1954]] i został tymczasowym szefem delegatury apostolskiej w [[Wietnam|Wietnamie Południowym]]. W listopadzie [[1955]] otrzymał tytuł papieskiego prałata domowego.
[[20 maja]] [[1959]] mianowany internuncjuszem przy [[Republika Chińska|chińskim rządzie]] na [[Tajwan (wyspa)|Tajwanie]]; w październiku [[1961]] został [[arcybiskup]]em tytularnym Apollonia, sakry udzielił mu [[14 grudnia]] 1961 w Benevento kardynał [[
W kwietniu [[1979]] został mianowany proprezydentem [[Administracja Dóbr Stolicy Apostolskiej|Administracji Dóbr Stolicy Apostolskiej]], a w czerwcu t.r. [[Jan Paweł II]] wyniósł go na swoim pierwszym konsystorzu do godności [[kardynałowie z nominacji Jana Pawła II|kardynalskiej]], nadając diakonię S. Maria Ausiliatrice in Via Tuscolana. Po nominacji kardynalskiej Caprio został pełnoprawnym prezydentem Administracji Patrymonium; w styczniu [[1981]] przeszedł na stanowisko prezydenta [[Prefektura Ekonomicznych Spraw Stolicy Apostolskiej|Prefektury Spraw Ekonomicznych Stolicy Świętej]]. Brał udział w wielu sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.
|