Stanisław Małkowski (geolog): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Życiorys: drobne merytoryczne
drobne merytoryczne
Linia 5:
Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Był synem Wacława Małkowskiego i Marty z Guzowskich Małkowskiej. W latach 1908-1914 studiował na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. Po zakończeniu nauki w [[Kraków|Krakowie]] przeniósł się do [[Warszawa|Warszawy]], gdzie w latach [[1917]]-[[1921]] pełnił funkcję asystenta Pracowni Mineralogicznej [[Towarzystwo Naukowe Warszawskie|Towarzystwa Naukowego Warszawskiego]]. W [[1918]] r. zaciągnął się do Wojska Polskiego. W składzie [[5 Pułk Piechoty Legionów|5. Pułku Piechoty Legionów]] brał udział w walkach o [[Lwów]]. Po opuszczeniu wojska w [[1919]] r. podjął pracę w [[Państwowy Instytut Geologiczny|Państwowym Instytucie Geologicznym w Warszawie]]. Zajmował się badaniami na szerokim obszarze ziem polskich. Ogłosił około 150 prac naukowych z różnych dziedzin geologii.
 
Był pionierem ochrony zabytków przyrody nieożywionej w Polsce, członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Państwowej Rady Ochrony Przyrody. W [[1932]] r. założył Towarzystwo Muzeum Ziemi, którego zadaniem była popularyzacja wiedzy z dziedziny geologii. W [[1934]] r. został mianowany profesorem Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie]]. W latach 1934-1939 wykładał tam mineralogię i petrografię. Po wybuchu II wojny światowej został przez okupacyjne władze litewskie usunięty z funkcji profesora Uniwersytetu Wileńskiego. W 1941 r. opuścił Wilno i wyjechał do [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnego Gubernatorstwa]]. Mieszkał w tym czasie w [[Wola Korytnicka|Woli Korytnickiej]] i w Warszawie.
 
W sierpniu [[1944]] r. został aresztowany przez Niemców i trafił do obozu koncentracyjnego [[Sachsenhausen (KL)|KL Sachsenhausen]]. Po zakończeniu II wojny światowej osiadł w Warszawie, gdzie zajął się organizowaniem nowoczesnego muzeum geologicznego. W latach 1948-1950 pełnił funkcję pierwszego dyrektora [[Muzeum Ziemi PAN w Warszawie|Muzeum Ziemi w Warszawie]], a następnie jego pracownika naukowego. Od 1946 r. członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, w latach 1957-1962 prezes Polskiego Towarzystwa Miłośników Nauk o Ziemi.