François Darlan: Różnice pomiędzy wersjami

{{Żołnierz infobox

|imię i nazwisko = Jean Louis Xavier François Darlan

W rządzie marszałka [[Philippe Pétain|Philippe'a Pétaina]] objął stanowisko ministra marynarki. Kiedy [[Royal Navy]] [[Operacja Catapult|zaatakowała francuskie okręty w Mers-El-Kébir]], usiłując nie dopuścić do tego, by dostały się one w ręce niemieckie, zginęło 1287 francuskich marynarzy, a około tuzina jednostek zostało zniszczonych. Był to osobisty cios dla Darlana, który do tego czasu był zwolennikiem współpracy z Brytyjczykami. W wyniku "zdrady z Mers-El-Kébir" stał się ich przeciwnikiem. Od grudnia 1940 jako zaufany marsz. Pétaina był odpowiedzialny w rządzie francuskim za sprawy wewnętrzne, obronę i [[Francuscy ministrowie spraw zagranicznych|politykę zagraniczną]]. Pomimo jego proniemieckiego nastawienia [[Niemcy]] nie darzyli go zaufaniem. W kwietniu [[1942]] Darlan został głównodowodzącym francuskich sił zbrojnych. [[7 listopada]] 1942 dzień przed rozpoczęciem [[Operacja Torch|operacji "Torch"]], Darlan przybył do Algieru. Zbieg okoliczności sprawił, że 21-letni syn admirała przeszedł atak [[Choroba Heinego-Medina|polio]] i Darlan postanowił go odwiedzić w szpitalu w [[Maillot]]. O północy ok. 400 francuskich powstańców zaatakowało stanowiska artylerii nadbrzeżnej w [[Sidi Ferruch]]. Akcja ta była uzgodniona z Amerykanami. Siły powstańcze, w których skład wchodzili głównie studenci i młodsi oficerowie, zaatakowały też prefekturę policji, siedzibę gubernatora generalnego, pocztę oraz koszary policji. Dowodzący w [[Algier]]ze generał Mast był zwolennikiem aliantów i już [[23 października]] zawarł z generałem [[Mark Wayne Clark|Markiem Clarkiem]] tajne porozumienie o niestawianiu oporu. Jednak zarówno oddziały policji, jak i marynarki nie zamierzały się poddać. Grupa uzbrojonych studentów wdarła się do siedziby sztabu armii francuskiej w Algierii. Znajdowali się tam przedstawiciele armii amerykańskiej, którzy prowadzili pertraktacje z admirałem Darlanem i głównodowodzącym wojskami francuskimi w Afryce Północnej generałem [[Alphonse Juin|Alphonse'em Juinem]]. Kilka godzin później Darlan, otrzymawszy informację o desantach w [[Oran]]ie i [[Casablanca|Casablance]], miał powiedzieć: "Stawką jest Francja i jej honor. Zostaliśmy zaatakowani. Będziemy się bronić".

[[Willa Des Oliviers]], w której mieścił się sztab, została odbita przez lokalne oddziały armii francuskiej, a amerykańskich negocjatorów uwięziono. Armia i [[policja]] zaczęły walkę z powstańcami. Opór Francuzów wiernych Vichy ustał dopiero po wkroczeniu do Algieru oddziałów amerykańskich. Darlan rozpoczął rozmowy z gen. Clarkiem, które dotyczyły przejścia armii francuskiej na stronę aliantów. W ich wyniku opór oddziałów francuskich ustał [[11 listopada]]. [[14 listopada]] Darlan został wysokim komisarzem we francuskiej Afryce Północnej. Gen. [[Dwight Eisenhower]] rozpoczął współpracę z admirałem Darlanem jako jedynym przedstawicielem Francji. [[24 grudnia]] [[1942]] do gabinetu Darlana wdarł się 20-letni monarchista [[Fernand Bonnier de La Chapelle]], który dwoma strzałami zabił admirała. Prowadzone śledztwo wykazało, że zamachowiec działał na własną rękę, a jego motywem była zemsta za zlikwidowanie powstania w Algierze (de la Chapelle znajdował się w grupie, która opanowała pocztę). Po śmierci Darlana nowym komisarzem został gen. [[Henri Giraud]], który wydał rozkaz rozstrzelania zamachowca.

 

{{Pierwszy rząd Philippe'a Pétaina}}