Schronisko PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToSter (dyskusja | edycje)
WP:SK, usunięcie nadmiarowych linków do dat, drobne redakcyjne
ToBot (dyskusja | edycje)
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Taternik
Linia 25:
=== Historia ===
==== Stare schronisko im. Ludwika Zejsznera ====
[[Dolina Pięciu Stawów Polskich]] w przeszłości stanowiła tereny [[Pasterstwo w Karpatach|pasterskie]]. [[Hala Pięć Stawów]] należała od 1637 roku do rodziny Nowobilskich. Sołtys wsi [[Białka Tatrzańska|Białki]] Wojciech Nowobilski dostał te tereny w nadaniach królewskich od [[Władysław IV Waza|Władysława IV]]. Pozostałością po dawnej gospodarce pasterskiej jest do dziś istniejący kamienny [[szałas]], służący w przeszłości jako schron dla wędrowców i pierwszych [[taternik (wspinacz)|taterników]]ów. Funkcję tę przestał pełnić w 1876 roku, kiedy z inicjatywy [[Polskie Towarzystwo Tatrzańskie|Towarzystwa Tatrzańskiego]] powstało nad [[Mały Staw Polski|Małym Stawem]] pierwsze pięciostawiańskie schronisko.
 
Był to niewielki, jednoizbowy budynek z bloków [[granit]]owych. Nadano mu imię [[Ludwik Zejszner|Ludwika Zejsznera]], polskiego geologa. Schronisko było licznie odwiedzane w lecie, natomiast w zimie pozostawione bez opieki, niszczało. Prawie co roku przeprowadzano niezbędne remonty, co pociągało za sobą ogromne koszty. W związku z tym Towarzystwo Tatrzańskie w 1896 roku postanowiło przystąpić do budowy nowego, wygodniejszego schroniska.