Edmund Bołociuch: Różnice pomiędzy wersjami

Absolwent liceum ogólnokształcącego we [[Wrocław]]iu, w WP służył od września 1956, gdy został podchorążym Oficerskiej Szkoły Piechoty nr 3 w [[Elbląg]]u. W 1959 ukończył jako prymus i podporucznik szkołę oficerską we Wrocławiu. Początkowo dowódca plutonu w 33. Pułku Zmechanizowanym w [[Nysa|Nysie]], potem w 2 Dywizji Zmechanizowanej, od 1964 dowódca kompanii w stopniu porucznika, a od 1967 kapitana. 1967-1970 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP w [[Warszawa|Warszawie]], po czym został szefem sztabu i zastępcą dowódcy 3. Pułku Czołgów w [[Żagań|Żaganiu]], od 1971 w stopniu majora. Od VI 1972 dowódca pułku, od 1974 w stopniu podpułkownika. 1975-1977 studiował w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa w [[Moskwa|Moskwie]], a po ich ukończeniu z wyróżnieniem został dowódcą [[10 Sudecka Dywizja PancernejPancerna|10 Sudeckiej Dywizji Pancernej]]; dywizja ta zdobyła tytuł "Przodującego Związku Taktycznego w WP". Jesienią 1982 mianowany generałem brygady; nominację wręczył mu przewodniczący [[Rada Państwa (Polska)|Rady Państwa PRL]] [[Henryk Jabłoński (polityk)|Henryk Jabłoński]] w obecności gen. [[Wojciech Jaruzelski|Wojciecha Jaruzelskiego]]. 1983-1985 szef sztabu - zastępca dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu. 1986-1989 zastępca szefa, a 1989-1990 szef Głównego Zarządu Szkolenia Bojowego ds. operacyjnych. Jesienią 1989 mianowany generałem dywizji; nominację wręczył mu w Belwederze gen. Wojciech Jaruzelski. 1990-1992 Główny Inspektor Obrony Terytorialnej, a 1992-1997 I zastępca szefa Sztabu Generalnego WP. Od 8 V 1995 generał broni; nominację wręczył mu w Belwederze prezydent RP [[Lech Wałęsa]]. Zawodową służbę wojskową zakończył w czerwcu 1998.