Jean Calas: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ChuispastonBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał gl:Jean Calas
drobne redakcyjne, WP:SK
Linia 1:
[[Plik:JeanCalas.jpg|thumb|right|Jan Calas]]
'''Proces Jana Calas''' ([[język francuski|franc.]] ''Affaire Jean Calas'') - słynny proces z [[1761]] w [[Tuluza|Tuluzie]], w który zaangażowany był [[Wolter]] jako pierwszy w historii pisarz [[Francja|francuski]] biorący publiczny udział w sprawie sądowej.
 
Proces Calasa stał się symbolem walki środowisk [[liberalizm|liberalnych]] z archaicznym prawem i z fanatyzmem religijnym. Był częstym tematem w [[literatura francuska|literaturze francuskiej]]. Jest także przykładem społecznego zjawiska [[kozioł ofiarny|kozła ofiarnego]].
Linia 7:
Jan Calas był niezamożnym kupcem z Tuluzy i wyznawał [[kalwinizm]]. Rodzina Calasa jako protestancka, była z mocy prawa dyskryminowana we Francji. To stało się przypuszczalnie przyczyną tragedii, ponieważ syn Calasa - Marek Antoni nie mógł otrzymać jako protestant specjalnego zaświadczenia od katolickiego duchowieństwa. Brak tego zaświadczenia oznaczał zakaz wykonywania przez Marka wyuczonego zawodu [[prawnik]]a.
 
[[13 października]] [[1761]] Marek powiesił się w sklepie ojca. Rodzina, nie chcąc aby zwłoki Marka, jako samobójcy, były pozbawione chrześcijańskiego pogrzebu, zatarła ślady samobójstwa i usiłowała wmówić, że Marek został zamordowany.
 
Wówczas wśród katolickich sąsiadów zaczęła krążyć plotka, jakoby Marek chciał się nawrócić na [[katolicyzm]]. To wystarczyło, aby władze zaczęły podejrzewać rodzinę Calas o zamordowanie "przyszłego odstępcy" z pobudek religijnych. Wokół sprawy powstała zbiorowa [[histeria]], podsycana przez miejscowy zakon [[dominikanie|dominikanów]]; Jan Calas stał się "[[kozioł ofiarny|kozłem ofiarnym]]" dla katolickich mieszkańców Tuluzy, zaniepokojonych rosnącą zamożnością lokalnego kalwińskiego mieszczaństwa. Kler domagał się "przykładnego ukarania" rzekomego "heretyckiego fanatyka".
Linia 14:
Jan Calas został aresztowany i poddany [[tortury|torturom]] w czasie których przyznał się do morderstwa, ale potem odwołał to. Torturowano również innych członków rodziny, ale żadnych dowodów winy nie uzyskano.
 
Parlament Tuluzy 9 marca [[1762]] skazał Jana Calasa na śmierć, bez udowodnienia mu winy. Zgodnie z prawem Calas był [[łamanie kołem|łamany kołem]], następnie duszony (ale nie zabity) i 2 godziny później spalony żywcem na stosie. Jego popioły rozrzucono. Jan Calas nawet w trakcie tych męczarni wołał, że jest niewinny.
 
== Interwencja Woltera ==
Inny syn Calasa - Donat uciekł z Francji i w [[Genewa|Genewie]] spotkał się z Wolterem. Filozof, przekonany o niewinności Jana Calasa, wszczął przy pomocy znajomych energiczną akcję (m.in. publikuje pierwsze 2 rozdziały słynnego ''Traktatu o tolerancji''), aby wymiar sprawiedliwości ponownie zajął się tą sprawą, co udaje mu się w [[1764]].
 
W [[1765]] w wyniku apelacji Rada Królewska w składzie 80 sędziów wydała wyrok: Jan Calas został uznany za niewinnego i pośmiertnie rehabilitowany. Król przyznał rodzinie Calas ogromną rentę pieniężną jako odszkodowanie.
 
 
W [[1765]] w wyniku apelacji Rada Królewska w składzie 80 sędziów wydała wyrok: Jan Calas został uznany za niewinnego i pośmiertnie rehabilitowany. Król przyznał rodzinie Calas ogromną rentę pieniężną jako odszkodowanie.
 
[[Kategoria:Francja w XVIII wieku]]