John Lomax: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Linia 23:
W 1[[931]] r. zmarła żona Lomaxa Bess Brown pozostawiając go z czwórką dzieci. Aby podnieść Lomaxa z całkowitej depresji po śmierci żony, najstarszy syn John junior zachęcił go do rozpoczęcia serii wykładów na wyjazdach. W tych podróżach towarzyszył mu John a później także [[Alan Lomax|Alan]]<ref>Pozostałe dzieci to Shirley i najmłodsza Bess. Nieco później wszystkie dzieci Lomaxa zaangażowały się w pracach pomocniczych przy zbiorach nagrań folklorystycznych ojca</ref>.
 
W czerwcu [[1932]] r. Lomax zaproponował firmie wydawniczej [[Macmillan Publishers}]] całkowicie ekskluzywną [[antologia|antologię]] amerykańskich ballad i piosenek folkowych. Propozycja została przyjęta i Lomaxowie udali się do waszyngtońskiego [[Archive of American Folk Song]]<ref>Zostało ono założone przy [[Biblioteka Kongresu Stanów Zjednoczonych|Bibliotece Kongresu]] w 1928 r. Potem zmieniło ono nazwę na Archive of Folk Culture a w [[1978]] r. stało się częścią [[American Folklife Center]].</ref>
 
Archiwum posiadało już wtedy pewną ilość komercyjnych nagrań [[fonografia|fonograficznych]] i polowych nagrań na wałkach woskowych, zebraną pod kierownictwem [[Robert Winslow Gordon|Roberta Winslowa Gordona]] (szefa Archiwum) i [[Carl Engel|Carla Engela]] (kierownika Oddziału Muzyki). Gordon stworzył także przenośne urządzenie do nagrywania płyt. Zgodnie z umową między nimi a Lomaxem ich zadaniem było zapewnić Lomaxowi wszelki sprzęt do nagrań, a zadaniem Lomaxa było jeżdżenie po kraju i dokonywanie nagrań dla Archiwum. Związek Lomaxa z Archiwum trwał przez 10 lat. Do prac pomocniczych włączyła się także poślubiona w [[1934]] r. druga jego żona [[Ruby Terrill]].