Wersja z 10:24, 19 sty 2013 edytuj Pisum (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 15 704 edycje m źródła/przypisy ← poprzednia edycja		Wersja z 16:34, 19 sty 2013 edytuj anuluj edycję Pisum (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 15 704 edycje źródła/przypisy następna edycja →
Linia 3: [[Plik:Drosera rotundifolia leaf1.jpg\|thumb\|200px\|Włoski wydzielnicze u owadożernej [[rosiczka ogrągłolistna\|rosiczki okrągłolistnej]]]] '''Włoski, trichomy''', ([[łacina\|łac.]] ''pilus'') – jedno, lub wielokomórkowe wytwory skórki ([[epiderma\|epidermy]]) u [[rośliny\|roślin]]. Włoski są zróżnicowane zarówno pod względem funkcji, jak i kształtu. Gęsta powłoka z włosków na powierzchni niektórych roślin nazywana jest [[kutner]]em{{r\|Szweykowska-2003}}. ~~Mogą być uwypukleniami komórek skórki (brodawki), bądź osobnymi, oddzielonymi od nich [[ściana komórkowa\|ścianą]] tworami.~~ Włoski są utrzymywane, albo przez cały okres życia rośliny (trichomy trwałe), albo tylko przez jakiś czas, po czym są zrzucane. ===Budowa ~~Podział~~i funkcje=== Włoski mogą być zbudowane z komórek żywych lub martwych. Występuje wile stopni pośrednich między typowymi komórkami epidermy a włoskami. Zbudowane są z jednej lub wielu komórek pokrytych [[kutyna\|kutyną]]. Podstawowym podziałem włosków, jest podział na włoski zwykłe i wydzielnicze. Podstawową funkcją włosków zwykłych jest zabezpieczanie roślin przed parowaniem i nagrzewaniem. Gęsty kutner jest charakterystyczną cechą [[kserofit]]ów. Włoski zwykłe zawierają protoplast przez krótki czas. Po obumarciu tworzą srebrnobiała powlokę na liściach i łodygach. Włoski zwykłe mogą również zapewniać przyczepność organom pnączy. Włoski czepne występują na przykład u chmielu. Włoski wydzielnicze są żywe przez dłuższy czas, a po obumarciu protoplastu zwykle odłamują się{{r\|Malinowski-1978}}. Do włosków wydzielniczych zalicza się: ~~Podstawowym podziałem włosków, jest podział na włoski gruczołowe i niegruczołowe. Włoski gruczołowe można podzielić ze względu na rodzaj wytwarzanej wydzieliny na:~~ * [[miodnik]]i – wytwarzają [[nektar (botanika)\|nektar]] * [[Wypotnik\|hydatody]] epidermalne – wydalają nadmiar wody, wraz z niewielką ilością rozpuszczonych w nim [[sole mineralne\|soli mineralnych]] * parzące – wysapują między innymi u pokrzywy. Wierzchołek takich włosków zakończony jest główka, która odłamuje się pod naciskiem, ostra szyjka wbija się w skórę i wstrzykuje substancję parzącą{{r\|Malinowski-1978}}. * parzące * gruczoły terpenowe – wydzielają [[terpeny]] * gruczoły śluzowe Linia 17: Włoski można podzielić też, ze względu na ich budowę: * gruczołowate – posiadają na końcu zgrubienie i wydzielają różnego rodzaju [[Wydzielanie\|wydzieliny]] * ~~gwiazdkowate~~gwiaździste – na końcu rozgałęziają się na co najmniej 3 ramiona * haczykowate – zakończone jednym lub kilkoma zagiętymi haczykami, np. włoski czepne [[chmiel]]u * łuskowate – mające kształt łusek, pełnią funkcje ochronne Linia 33: <references> * <ref name="Szweykowska-2003" >{{Cytuj książkę \| autor = Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy \| tytuł = Botanika t.1 Morfologia \| data = 2003 \| wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN \| miejsce = Warszawa \| isbn = 83-01-13953-6 \| strony =136-137 }}</ref> <ref name="Malinowski-1978">{{cytuj książkę \| autor = Malinowski Edmund \| tytuł = Anatomia roślin \| wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe \| miejsce = Warszawa \| data = 1973 \| strony = 262-267}}</ref> </references>

Włosek: Różnice pomiędzy wersjami