Brytyjskie okręty podwodne typu E: Różnice pomiędzy wersjami

'''Okręty podwodne typu E''' —– [[Wielka Brytania|brytyjskie]] [[okręt podwodny|okręty podwodne]] z czasów [[I wojna światowa|pierwszej wojny światowej]] stanowiące ulepszenie konstrukcji wcześniejszych jednostek typu ''[[Brytyjskie okręty podwodne typu D|D]]''. Od swoich poprzedników jednostki typu ''E'' przejęły duże zewnętrzne zbiorniki balastowe (saddle tanks), dziobowe i rufowe stery głębokości oraz sporych rozmiarów [[kiosk okrętu podwodnego|kiosk]]. Celem zwiększenia przeżywalności okrętów na polu walki oraz kontroli uszkodzeń, ich konstrukcja uwzględniała [[gródź wodoszczelna|grodzie wodoszczelne]]. Modyfikowane w trakcie budowy kolejnych jednostek okręty, stanowiły trzon brytyjskiej floty podwodnej w czasie pierwszego wielkiego konfliktu w Europie w XX wieku. W jego trakcie, prowadziły zakrojone na szeroka skalę działania bojowe na [[Morze Północne|Morzu Północnym]] i [[Morze Śródziemne|Śródziemnym]], z sukcesami operując także na morzach [[Morze Marmara|Marmara]] i [[Morze Bałtyckie|bałtyckimBałtyckim]]. Flota okrętówJednostki tego typu, zatopiłazatopiły siedem nieprzyjacielskich okrętów podwodnych oraz znaczną liczbę jednostek nawodnych, w tym turecki [[pancernik]] [[SMS Kurfürst Friedrich Wilhelm|Hairedin„Hairedin BarbarossaBarbarossa”]] oraz niemiecki [[krążownik pancerny]] [[SMS Prinz Adalbert (19011904)|Prinz„Prinz AdalbertAdalbert”]]. Sukcesy wojenne zostały jednak okupione stratą blisko połowy jednostek tego typu.

* {{cytuj książkę | nazwisko = Hutchison | imię = Robert | tytuł = Submarines : War Beneath The Waves. From 1776 to the presentPresent day.Day | wydawca = Harper Collins | data = 2001 | isbn = 0-00-710558-4}}