Konstanty Kalinowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
+data juliańska, obowiązująca w guberniach zachodnich |
|||
Linia 26:
W swych pismach Kalinowski wypowiadał się za uniezależnieniem się [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwy]] od [[Rosja|Rosji]], powrotem do federacji polsko-litewskiej, ochroną języka białoruskiego oraz za zdecydowanymi reformami społecznymi (uwłaszczenie chłopów, parcelacja wielkich majątków ziemskich). Był zwolennikiem włączenia do zbrojnej walki o niepodległość szerokich mas chłopskich.
Po wybuchu [[powstanie styczniowe|powstania styczniowego]] zaangażował się w tworzenie Prowincjonalnego Komitetu Litewskiego w [[Wilno|Wilnie]], gdzie objął funkcję komisarza rządu polskiego na [[województwo
Zdradzony przez jednego ze swych żołnierzy, przekazany został w ręce Rosjan. Uwięziony w [[Wilno|Wilnie]], napisał ''Zapiski spod szubienicy''. Swojej roli w powstaniu nie umniejszał i nie ukrywał, ale zarazem odmawiał wskazywania współpracowników. Skazano go na [[kara śmierci|karę śmierci]] przez rozstrzelanie, ale wyrok ten zamieniono na bardziej hańbiące powieszenie. Został stracony 22 marca [[1864]] r. na Rynku Łukiskim w [[Wilno|Wilnie]].
| |||