Bön: Różnice pomiędzy wersjami

najnowszym piątym cyklem nauk dzogchen w Bon jest '''Kusum Rangshar''' autorstwa Tashi Shardzy Gyaltsena (ktory zrealizował tęczowe ciało (''ja-lus'') w 1934 roku) który również napisalnapisał dodatkowe obszerne komentarze przeznaczone dla współczesnych praktykujących do wszystkich powyższych cykli.

Co do nauk Namkha Trüldzö autorstwa Lhachena Drenpa Namkhi jest to niezwykle intersujące połączenie gdyż tekst ten zaliczany jest do nauk semde natomast instrukcje i komentarze dotyczadotyczą nauki ''Kama'' klasyfikowanych jako nauki mengag (upadesa) - chocchoć w części jest również i kompilacją ''Terma'' dokonanej przez Lungoma Khorlo w XI wieku.

Z kolei "komentarz" do Dragpa Korsum czyli Yangtse Longchen doczekaldoczekał siesię azaż 5 rozszerzonych instrukcji (autorstwa róznychróżnych mstrzów) jak: Nyi-zer sgron-ma, Drang-don 'byed-pa'i lde-mig, Nges-don 'byed-pa'i lde-mig, Nam-mkha'i rgyan 'grel oraz sGron-ma mun-sel.

Na pierwszy rzut oka Jungdrung Bön niewiele różni się od buddyzmu, zawiera bowiem przekazywane w podobnej formie nauki i praktyki [[medytacja|medytacyjne]], jednakże zdecydowanie bogatszą formę ma zarówno abidharmakosha czyli kosmologia oraz prajniaparamita. W niższych ścieżkach Bön nadal są zachowane [[szamanizm|nauki szamańskie]], które buddyzm tybetański częściowo przejął i kultywuje do dziś (np. "Wyrocznia" – mnich wpadający w trans i poddający się opanowaniu przez [[Strażnicy Dharmy|dharmapalę]] w celu wywołania wizji przyszłości – do dziś funkcjonuje na dworze Dalajlamy). M.in. ze względu na te nauki właśnie przez wiele lat tradycja Bön błędnie była stawiana była w pozycji "prymitywnej" w stosunku do buddyzmu tybetańskiego. Jednakże po inwazji [[Chińska Republika Ludowa|Chin]] na [[Tybet (region)|Tybet]] i masowej [[Migracja ludności|emigracji]] [[nauczyciel]]i obu tradycji z Tybetu nastąpiło znaczne zbliżenie i dużo lepsze poznanie tradycji Bön na [[Cywilizacja zachodnia|Zachodzie]]. Również wielcy reformatorzy jak Je-Tsonkapa i Nyiame Sherab Gyaltsen żyjący w XIV-XV w. darzyli się przyjaźnią oraz kierowali na zasadzie wzajemności swoich mnichów (w celach edukacyjnych) do swoich klasztorów stawiając na pierwszym miejscu podobieństwa, a nie rózniceróżnice pomiędzy dwiema tradycjami. Nadmienić można też, że takie elementy jak cztery główne ofiarowania, tormy, dywinacje, astrologia, czy też flagi modlitewne ''lung-ta'' zostały powszechnie przyjęte do rytuałów buddyjskich, właśnie z tradycji Jungdrung Bön.