Richard Plüddemann: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Shaqspeare (dyskusja | edycje) przywrócenie fotografii przynajmniej dwóch reprezentatywnych dzieł - ilustrują język form autora |
Shaqspeare (dyskusja | edycje) →Życiorys: drobne redakcyjne |
||
Linia 44:
==Życiorys==
Richard Plüddemann urodził się w rodzinie ziemiańskiej, jako syn Sellmara Plüddemanna - pruskiego oficera, właściciela Gąsek. W [[1857]] rozpoczął naukę w [[Berlin|berlińskim]] Friedrich-Wilhelms-Gymnasium, w [[1866]] zdał maturę, a po odbyciu służby wojskowej (walczył na [[wojna siedmiotygodniowa|wojnie prusko-austriackiej]]) w wieku [[1868]] rozpoczął naukę w Akademii Budowlanej Miasta Berlin (jego nauczycielami byli m.in. [[Friedrich Adler (architekt)|Friedrich Adler]] i [[Johann Eduard Jacobsthal]]). Ponownie wcielony do wojska w czasie [[wojna francusko-pruska|wojny francusko-pruskiej]] walczył w [[1870]] w [[bitwa pod Wissembourgiem|bitwie pod Wissembourgiem]]. Po wojnie studia dokończył. W [[1876]] wygrał projektem cmentarza i kaplicy w [[Spandau]] doroczną nagrodę im. Schinkla<ref>[http://www.berliner-volksbank.de/etc/medialib/i210m0051/dokumente/die_bank/stiftung_kunstforum/ausstellungen_im_rueckblick.Par.0009.File.tmp/schinkelwettbewerb_wettbewerbssieger.pdf 150 Jahre Schinkel-Wettbewerb – Preisgekrönte Ideen und Projekte. Wettbewerbssieger 1852–2006 {{lang|de}}, dostęp 15 stycznia 2012]</ref>. W [[1878]] roku objął stanowisko urzędnicze w randze rządowego mistrza budowlanego (''Regierungsbaumeister'') w Ministerstwie Robót Publicznych w [[Berlin]]ie, później został przeniesiony
2 lipca [[1885]] Plüddemann został przez radę miejską Wrocławia wybrany na stanowisko miejskiego radcy budowlanego do spraw architektury/budownictwa naziemnego (''Stadtbaurat in der Hochbauverwaltung''), po tym jak nieoczekiwanie pokonał trzech związanych z wrocławską adminstracją budowlaną kontrkandydatów, w tym swojego poprzednika, [[Johann Robert Mende|Johanna Roberta Mendego]]. 1 września 1885 został zaprzysiężony na dwunastoletnią kadencję. 18 stycznia [[1897]] wybrano go na drugą kadencję. W [[1903]] otrzymał tytuł honorowy [[tajny radca|tajnego radcy]] ''Geheimrat''). Był głównym architektem lub współprojektantem wielu budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej we Wrocławiu - w tym przeszło trzydziestu szkół, dwóch hal targowych, kilku mostów, łaźni, sierocińców, rogatek celnych, straży pożarnych oraz budynków [[Port Miejski we Wrocławiu|portu odrzańskiego]]. Szczególnie istotny wpływ jego koncepcji zaznaczył się w obiektach wybudowanych we Wrocławiu po [[1894]]. Współpracował najczęściej z budowniczym rady [[Karl Klimm|Karlem Klimmem]], a także z [[Gustav Oelsner|Gustavem Oelsnerem]], [[Heinrich Küster|Heinrichem Küsterem]], Hermannem Froböse, Charlotem Cabanisem i Juliusem Nathansohnem. Do najbardziej znanych jego projektów należał [[Most Grunwaldzki (Wrocław)|most Grunwaldzki]] zbudowany w latach [[1908]]-[[1910]], jego autorstwa była także cała ówczesna koncepcja urbanistyczna osi dzisiejszego [[plac Grunwaldzki we Wrocławiu|placu Grunwaldzkiego]]. Jego wizytówką w projektach były malownicze, neogotyckie elementy architektury: rozbudowane i urozmaicone zwieńczenia budowli z dużą ilości szczytów, lukarn, wież z ostrosłupowymi hełmami, wysokie dachy, barwne dekoracje z glazurowej ceramiki. Rzuty projektowanych przez Plüddemanna budynków szkolnych czy gmachów urzędów były zasadniczo racjonalne i odpowiadające ówczesnym wymaganiom funkcjonalno-programowym. Plüddemann uważał jednak, że należy osłabić powstającą siłą rzeczy monotonię elewacji i nadawał projektowanym budynkom historyczno-romantyczny kostium, od około 1900 z elementami [[architektura secesji|secesji]]. Pod względem technicznym nie unikał roziązań postępowych, np. stosowania [[żelbet]]u.
| |||