Ruska Trójca: Różnice pomiędzy wersjami

 

Polemika ta ma wielkie znaczenie, ponieważ Szaszkewyczowi wyraźnie szło tu o zachowanie odrębności narodowej, gdyż alfabet łaciński, jak mu się zdawało, groził utonięciem w morzu polskiej kultury, polskiej literatury owego czasu, która skądinąd fascynowała tych młodych Ukraińców.

 

Młodzi ludzie pracując nad wytworzeniem języka literackiego szukali podstawy w mowie ludu. Sami pisali i zbierali pieśni ludowe.

Korzystając ze wskazówek [[Ján Kollár|Kollara]], [[Pavel Jozef Šafárik|Śafarika]], Havlićka, tłumaczyli ''Rękopis królodworski'', drukowali nawet swoje pisma w Czechach. W Galicji przebywał w tym czasie jako urzędnik [[Karel Vladislav Zap]] — Czech, literat, zbieracz pieśni ludowych, mający bliskie stosunki z budzicielami czeskimi. Wszedł on w środowisko młodych Ukraińców galicyjskich i pomagał im w kontaktach z [[Praga|Pragą]]. Zresztą Hołowacki był uczniem Kollara w czasie swego pobytu na uniwersytecie w [[Peszt|Peszcie]], prowadził korespondencję nie tylko z nim, ale i z Safarikiem, który niemało przyczynił się do ułatwienia prac Ruskiej Trójcy.

 

 

Wśród wszystkich kilkudziesięciu członków "Trójcy", tylko dwóch było stanu świeckiego: Jakub Hołowacki i [[Hryhorij Ilkewycz]]. Pozostali byli duchownymi greckokatolickimi; to z tego środowiska wywodziła się w I połowie XIX wieku (do [[1848]] roku - [[Wiosna Ludów|Wiosny Ludów]]) prawie cała ówczesna galicyjska inteligencja ukraińska<ref>Jan Kozik, ''Ukraiński ruch narodowy w Galicji w latach 1830-1848'', Kraków 1973</ref>. Ukraiński uczony - [[Iwan Franko]] pisał: