Historia Paragwaju: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Wojna Potrójnego Sojuszu ==

[[Plik:José Ignacio Garmendia-Soldado paraguayo ante el cadáver de su hijo.jpeg|thumb|''Żołnierz paragwajski nad ciałem swojego syna'', obraz José Ignacio Garmendii]]

 

== Wiek XX i XXI ==

=== Wojna o Chaco ===

Na początku wieku XX wzmagają się spory między [[Boliwia|Boliwią]] a Paragwajem o [[Gran Chaco]]. Władze hiszpańskie zaniedbały regulację administracji tym regionem, dlatego zarówno Boliwia, jak i Paragwaj rościły sobie prawa do niego – i argumenty obu stron miały dobrą podstawę w prawie międzynarodowym. W roku 1872 Argentyna uznała, że większa część tzw. ''Chaco Boreal'' (tzn. na północ od rzeki Pilcomayo) należy do Paragwaju. Ale w roku 1903 Brazylia zdobyła kosztem Boliwii stan [[Acre]] i "na pocieszenie" w ramach rekompensaty "uznała" w traktacie z Petrópolis prawa Boliwii do Chaco Boreal. Wtedy Boliwia zbudowała tam kilka bunkrów, jak np. Camacho – obecne [[Mariscal Estigarribia]]. W sumie, do roku 1900 żadne z państw nie sprawowało całkowitej kontroli nad Chaco Boreal z wyjątkiem części pogranicznych. Paragwaj miał tam (obecnie w departamencie [[Presidente Hayes]]) twierdze Olimpo, Villa Occidental i Presidio López (obecnie w ruinie). Kilka firm prywatnych miało tam małe przystanie na brzegu rzeki Paragwaj (np. Puerto Sastre). Trudno mówić o penetracji boliwijskiej terytoriów Chaco Boreal należących do Paragwaju. W rzeczywistości była to ziemia niczyja, zamieszkana przez autochtonów, zwanych w języku guarani ''guaycurúes'' i ''mbayás''. Najpewniejsze jest stwierdzenie, że ze względów geograficznych Paragwaj miał większe prawa do części wschodniej, a Boliwia – do zachodniej, choć trudno określić konkretne granice, biorąc pod uwagę rzeźbę terenu. Kolejne rządy Paragwaju nie miały siły, aby coś zrobić w tej sprawie, gdyż przez kraj ciągle przetaczały się wojny domowe (np. zamach stanu pułkownika [[Albino Jara]] w roku 1911 i pułkownika [[Adolfo Chirifé]] w roku 1922).