Wojna grecko-włoska: Różnice pomiędzy wersjami

 

=== Walki grecko-włoskie po agresji niemieckiej i kapitulacja armii greckiej ===

Przyczyną planowania przez III Rzeszę operacji zajęcia Bałkanów było zarówno niepowodzenie wojsk włoskich w wojnie z Grecją, jak również coraz większa obecność militarna Wielkiej Brytanii w tym regionie. 29 października 1940 roku Brytyjczycy uzyskali od rządu greckiego zgodę na stworzenie bazy wojskowej w zatoce Suda na [[Kreta|Krecie]], co stwarzało zagrożenie nalotów na obszary roponośne w Rumunii<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Solarz|imię=Jacek|tytuł=Bałkany 1940-1941|strony=27}}</ref>. Na początku lutego 1941 roku Niemcy uzyskali zgodę Bułgarii na wykorzystanie jej terytorium do ataku na Grecję, zaś 1 marca Bułgaria oficjalnie przystąpiła do [[pakt trzech|paktu trzech]]<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Solarz|imię=Jacek|tytuł=Bałkany 1940-1941|strony=28-29}}</ref>. Po przewrocie wojskowym w Jugosławii w nocy z 26 na 27 marca 1941 roku i przejęciu władzy w tym kraju przez sympatyków krajów zachodnich plany niemieckie zostały skorygowane o dodatkowy atak na Jugosławię z terenów [[Węgry|Węgier]], Rumunii i Bułgarii przy współudziale Włoch<ref>Илья Мощанский: ''Битва за Балканы''. Ss. 17-19</ref>.