Tradycja deuteronomiczno-deuteronomistyczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
drobne merytoryczne
Linia 1:
'''Tradycja deuteronomiczno-deuteronomistyczna''' – pojęcie stosowane w biblistyce w odniesieniu do nurtu teologicznego w religii izraelskiej, którego myśl znalazła swoje odzwierciedlenie w niektórych księgach Starego Testamentu, w tym, zgodnie z [[teoria źródeł|teorią źródeł]], w [[Księga Powtórzonego Prawa|Księdze Powtórzonego Prawa]] (o greckiej nazwy tej księgi, ''Deuteronomium'', pochodzi nazwa tradycji).
 
W ramach tej tradycji wyróżnia się przedwygnaniową (sprzed [[niewola babilońska|niewoli babilońskiej]]) tradycję deuteronomiczną i wygnaniowo-powygnaniową redakcjętradycję deuteronomistyczną. Źródeł tradycji deuteronomicznej doszukuje się w [[Królestwo Izraela (państwo północne)|królestwie północnym]], być może na krótko przed jego upadkiem w 722 r. p.n.e. Wskazują na to m.in. teologiczne i językowe powiązania ze zwiastowaniem [[Księga Ozeasza|Ozeasza]] oraz [[tradycja elohistyczna|tradycją elohistyczną]]. Za najstarszy dorobek tej tradycji uznaje się Pradeutoronomium, korpus prawny obejmujący Pwt 12-25. Następnie redakcja deutoronomiczna w czasach [[Jozjasz]]a dokonać miała opracowania prawa oraz uzupełnić miała księgę o zbiór mów wprowadzających (Pwt 5-11) a także część Pwt 27n. Redakcja deuteronomistyczna miała uzupełnić Księgę Powtórzonego Prawa o pewne uzupełnienia w już istniejącym dziele, a także zewnętrzne ramy księgi (Pwt 1-4; 29nn). Redakcja ta odpowiada również za powstanie [[Księgi historyczne Starego Testamentu#Deuteronomistyczne dzieło historyczne|deuteronomistycznego dzieła historycznego]]<ref>W.H. Schmidt, s. 107–110.</ref>.
 
Niejasny jest rodzaj powiązania zwiastowania Jeremiasza z tradycją deuteronomiczno-deuteronomistyczną. Wskazuje się na wpływ tradycji deuteronomicznej na Jeremiasza, kontynuację zwiastowania Jeremiasza przez tradycję deuteronomistyczną i redakcyjne opracowanie mów Jeremiasza przez szkołę deuteronomistyczną<ref>W.H. Schmidt, s. 198–200.</ref>.