Wikipedia

Lidia Gueiler Tejada: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
ZéroBot (dyskusja | edycje)
283 714 edycji
Linia 1:
{{Polityk infobox
| polityk = Lidia Gueiler Tejada
| grafika =
| opis grafiki =
| data urodzenia = [[28 sierpnia]] [[1926]]
| miejsce urodzenia = [[Cochabamba (miasto)]]
| data śmierci = [[9 maja]] [[2011]]
| miejsce śmierci =
| funkcja = [[Prezydenci Boliwii|Prezydent Boliwii]] (tymczasowy)
| partia =
| od = [[1979]]
| do = [[1980]]
| poprzednik = [[Alberto Natusch Busch]]
| następca = ''junta''
| odznaczenia =
| commons =
| quote =
}}
'''Lidia Gueiler Tejada''' (urodzona [[28 sierpnia]] [[1926]] w [[Cochabamba (miasto)|Cochabambie]], zmarła 9 maja 2011) -– boliwijska polityk.
Studiowała ekonomię, od 1946 działała w polityce, stając się przywódczynią Narodowego Ruchu Rewolucyjnego (MNR). W 1951 organizowała protesty spowodowane unieważnieniem wyników wyborczych, przyczyniając się do powstania Paz Estenssoro. W radzie [[La Paz]] (stolicy Boliwii) zajmowała wysokie funkcje, przewodziła również Związkowi Kobiet Boliwii. Objęła stanowisko konsula boliwijskiego w [[RFNNiemcy Zachodnie|Republice Federalnej Niemiec]] (RFN) i reprezentowała swój kraj w Międzyamerykańskiej Komisji Kobiet. Członkini parlamentu z ramienia MNR (1956-1964), w 1963 dołączyła do PRIN Juana Lechín (jednak w latach siedemdziesiątych doszło w tej partii do rozłamu i frakcja, która ją opuściła, sprzymierzyła się z Paz Estenssoro). Po przewrocie wojskowym w 1964 udała się na pietnastoletnią emigrację. Około 1978 została podsekretarzem stanu w ministerstwie rolnictwa, zaś w wyborach powszechnych w 1978 - członkinią Kongresu Narodowego z ramienia MNR i przewodniczącą Izby Deputowanych. W następnym roku objęła przewodnictwo Kongresu Narodowego, stając się zastępczynią głowy państwa. Stała też na czele Partido Revolucionario de los Izquierda Nacional (1979-1994). 17 listopada 1979, po nieudanym zamachu stanu, Kongres Narodowy mianował ją tymczasowym prezydentem Boliwii.
 
Na początku swojej kadencji poparła demokratyzację życia politycznego w Boliwii. W polityce zagranicznej opowiadała się za budowaniem relacji z wszystkimi państwami, nie zważając na ich ustrój społeczny i polityczny. Na krótko przed następnymi wyborami, 18 lipca 1980, została obalona przez 129. zamach stanu w historii Boliwii. Ponownie znalazła się na emigracji (1980-1982), lecz w 1982 została ambasadorem Boliwii w Kolumbii. W 1989 przyłączyła się do partii Nueva Mayoría del MIR (Nowa Większość - Ruch Lewicy Rewolucyjnej). W tym samym roku wybrano ją na senatora i mianowano ambasadorem w Wenezueli. W 1993 r. przeszła na emeryturę.
Linia 26:
 
{{DEFAULTSORT:Gueiler Tejada, Lidia}}
[[kategoriaKategoria:Ambasadorowie]]
[[Kategoria:Prezydenci Boliwii]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1921]]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Lidia_Gueiler_Tejada”