Oratów: Różnice pomiędzy wersjami

}}

[[Plik:Apollo Korzeniowski.PNG|thumb|right|150px|Apollo Korzeniowski]]

Tadeusz Bobrowski pisze o miejscowości:

{{cytat|… Był to niegdyś majątek Oratowskich, którzy za jagiellońskiej dynastyi dobra te dzierżyli. Szlachta to była ruska, a snać zażywna i butna, kiedy z ks. Wiśniowieckimi, dziedzicami [[Daszowszczyzna|Daszowszczyzny]], wzajemnie zajazdy sobie robili (jak przekonał mnie o tem, niestety, tylko sumaryusz dokumentów, który miałem w ręku, a po śmierci ojca już nie znaleziony). Majątek, tak zwany klucz oratowski z m. Oratowa, wioski Oratówki, Honoratki, Kazimierzówki z Antonówką, Łopatynki i wsi Zarudzia złożony, dawno już wyszedł z imienia Oratowskich, którzy w końcu XVII wieku w osobach Wasyla i Hrehorego (jeżeli mnie pamięć po przeczytaniu tylko raz tego sumaryusza nie myli?) wygaśli, a z jedyną córką Wasyla przeszedł posagiem w dom Dąbrowskich, następnie w dom Orańskich, od którego z Antoniną Orańską posagiem dostał się generałowi [[Antoni Pułaski|Antoniemu Pułaskiemu]] (a nie "Puławskiemu" - piszą się bowiem "na Pułaziu Pułascy" a nie z "Puław") niegdyś zagorzałemu [[Konfederacja barska|Barszczaninowi]] (był zaś synem [[Józef Pułaski|Józefa]], starosty wareckiego, a rodzonym bratem sławnej pamięci [[Kazimierz Pułaski|Kazimierza]]), następnie marszałkowi Targowicy. Oprócz Oratowszczyzny posiadał on klucze hołubecki i derażniański na Wołyniu i kilkanaście wiosek na Podlasiu (skąd Pułascy rodem) - jak mi to opowiadał dawny plenipotent Pułaskich, podsędek Stępkowski Antoni. Syn generała Kazimierz, ożeniony ze Świętosławą z Wołynia, córką Konsyliarza Targowicy, strwonił cały ten majątek nieładem, żadnego nawet wspomnienia tej wielkiej zamożności nie ostawiwszy; nie zostawił nawet porządnego domu w głównej rezydencji swojej w Oratowie. Za sprawą dekabrystów wzięty do [[Twierdza Pietropawłowska|fortecy pietropawłowskiej]], wrócił do ruiny, bo w czasie więzienia podniesiono [[s:Encyklopedia staropolska/Eksdywizja|exdywizję]] na majątku cedowanym mu przez matkę - bowiem ojczysty dom już dawno był puszczony (...)<ref>[http://kpbc.umk.pl/dlibra/docmetadata?id=38641&from=publication Pamiętniki Tadeusza Borowskiego] str. 161</ref>}}

 

{{Przypisy}}

* {{SgKP|VII|572|Oratów}}

* [http://gska2.rada.gov.ua/pls/z7502/A005?rdat1=21.06.2008&rf7571=2623 Oratów na stronie Rady Najwyższej Ukrainy]

 

{{Osiedla typu miejskiego obwodu winnickiego}}