Harald III Srogi: Różnice pomiędzy wersjami

Trzy lata później udał się z 500 wojami do [[Cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]], gdzie najął się do cesarskiej armii. Jako dowódca zaciężnego oddziału walczył w [[Afryka|Afryce]], [[Italia (kraina historyczna)|Italii]], na [[Sycylia|Sycylii]], w [[Anatolia|Azji Mniejszej]] i na [[Morze Egejskie|Morzu Egejskim]]. W latach 1040–1041 uczestniczył w tłumieniu powstania [[Bułgarzy|Bułgarów]]. Wiosną 1042 roku, już jako dowódca elitarnej [[Gwardia wareska|gwardii wareskiej]], brał udział w obaleniu cesarza [[Michał V Kalafates|Michała V]], po czym postanowił opuścić Bizancjum. Jednak nowy cesarz, [[Konstantyn IX Monomach]], nie chciał go puścić (według innej wersji nie chciała wyjazdu wikinga małżonka cesarza [[Zoe (cesarzowa bizantyńska)|Zoe]], z którą Harald miał mieć romans). W 1043 roku Harald zbiegł wraz ze zbrojnym oddziałem i zdobytymi podczas wieloletniej służby łupami (lub zrabowanym cesarskim skarbcem, jak chcą niektórzy) i ponownie trafił do księstwa Jarosława Mądrego.